دیر ایستادن

لغت نامه دهخدا

دیر ایستادن. [ دَ ] ( مص مرکب ) دیری در جهان ماندن. عمر بسیار کردن. دیر زیستن در جهان :
مخور جمله ، ترسم که دیر ایستی
به پیرانه سربد بود نیستی.
نظامی.
|| مدت طولانی توقف کردن.

پیشنهاد کاربران