دید بازتابنده

دید بازتابنده ( به انگلیسی: Reflector sight ) یا دید بازتابی ( reflex sight ) یک دید نوری است که به کاربر اجازه می دهد تا از طریق یک عنصر شیشه ای نیمه بازتابنده نگاه کند و یک برجستگی روشن از یک نقطه هدف یا برخی تصویر دیگر را که روی میدان دید قرار گرفته است ببیند. [ ۱] این مناظر بر اساس اصل نوری ساده کار می کنند که هر چیزی که در کانون عدسی یا آینه منحنی قرار گیرد ( مانند یک شبکه نورانی ) به نظر می رسد که در بی نهایت جلوی بیننده نشسته است. مناظر بازتابنده از نوعی «بازتابنده» استفاده می کنند تا به بیننده اجازه دهند که تصویر بی نهایت و میدان دید را به طور همزمان ببیند، یا با بازتاب دادن تصویر ایجادشده توسط عدسی از صفحه شیشه ای مایل، یا با استفاده از یک شیشه منحنی عمدتاً شفاف. یک بازتابنده از مشبک تصویر می گیرد، در حالی که بیننده از طریق بازتابنده نگاه می کند. از آنجایی که مشبک در بی نهایت قرار دارد، بدون توجه به موقعیت چشم بیننده، با دستگاهی که بینایی به آن وصل شده است، در یک راستا باقی می ماند و بسیاری از اختلاف منظر و دیگر خطاهای دید موجود در دستگاه های دید ساده را حذف می کند.
از دیگر کاربردهای نماهای بازتابنده می توان به مناظر روی تجهیزات نقشه برداری، کمک های اشاره گر تلسکوپ نوری و نمایاب دوربین اشاره کرد.