دیتریش فریدریش ادوارد کازیمیر فون زاوکن ( به آلمانی: Dietrich Friedrich Eduard Kasimir von Saucken ) ( ۱۶ مه ۱۸۹۲ – ۲۷ سپتامبر ۱۹۸۰ ) نظامی بلندپایه آلمانی در دوره رایش سوم بود که در جریان جنگ جهانی دوم یگان های مختلفی را فرماندهی کرد. او یکی از تنها ۲۷ نظامی آلمانی بود که نشان صلیب شوالیه صلیب آهنین با برگ های بلوط، شمشیرها و الماس ها را دریافت کردند.
دیتریش فون زاوکن روز ۱۶ مه سال ۱۸۹۲ در فیشهاوزن زاده شد. از یک خاندان پر سابقه و پدرش دادرس بود. در جریان جنگ جهانی اول در رسته سواره نظام خدمت کرد. [ ۱]
زاوکن با درجه سرهنگ هنگام آغاز جنگ جهانی دوم فرمانده هنگ ۲ سواره بود. این هنگ را در کارزار لهستان فرماندهی کرد. سپس به فرماندهی تیپ پیاده نظام موتوریزه در لشکر چهارم زرهی منتقل شد. در جریان عملیات بارباروسا، تهاجم به شوروی، این لشکر در قالب گروه ارتش مرکز عمل می کرد. زاوکن هنگام گذر از رود دنیپر مجروح شد. روز ۲۷ دسامبر سال ۱۹۴۱ با همان درجه سرهنگ فرماندهی کل لشکر چهارم زرهی را در دست گرفت. در نبردهای شدید دفاعی زمستانه توانست جلوی پیشروی یک سپاه دشمن را در ناحیه شمال آوریل بگیرد. روز ۱ ژانویه به درجه سرتیپ ترفیع گرفت. تقریباً بلافاصله به شدت مجروح شد. روز ۶ ژانویه سال ۱۹۴۲ نشان عالی صلیب شوالیه صلیب آهنین به او اعطا گردید. زواکن پس از مرخصی از بیمارستان، به عنوان فرمانده دانشکده آموزشی نیروهای زرهی در برلین - کرامپنیتس منصوب گشت. در این جایگاه روز ۱ آوریل سال ۱۹۴۳ به درجه سرلشکر ترفیع گرفت. [ ۱]
زاوکن روز ۳۱ مه سال ۱۹۴۳ به مقام فرماندهی لشکر چهارم زرهی بازگشت. با این لشکر در تهاجم در ناحیه کورسک مشارکت کرد. در پی ناکامی عملیات سیتادل و اجرای ضدحمله دشمن، نیروهای زاوکن اجازه حرکت گازانبری علیه ارتش نهم را ندادند. بدین جهت روز ۲۲ اوت سال ۱۹۴۳ برگ های بلوط صلیب شوالیه را دریافت کرد. لشکر زاوکن در ادامه فصل پاییز درگیر نبردهای دفاعی مداوم در مقابل تلاش ارتش سرخ برای رخنه در بین مواضع دو ارتش دوم و نهم ورماخت، بودند. او توانست در ناحیه کالینکوویچی جلوی نیرویی با ده برابر توان بایستد و آن را متوقف کند. بدین شکل روز ۳۱ ژانویه سال ۱۹۴۴ شمشیرهای صلیب شوالیه به او اعطا گردید. [ ۲]
پس از آن که مختصراً سپاه ۳ زرهی را ماه ژوئن سال ۱۹۴۴ فرماندهی کرد، پایان همان ماه هدایت سپاه ۳۹ زرهی به او سپرده شد. این سپاه در قالب ارتش چهارم، در مواجهه با تهاجم تابستانه شوروی وادار به مبارزه حین عقب نشینی بود و در نهایت در نزدیکی مینسک به محاصره افتاد. به هر صورت تحمل تلفات شدید قادر به عقب نشینی به سمت غرب از طریق مناطق کورلند و پروس شرقی شد. زاوکن گاهی با دست زدن به ضدحمله دشمن را غافلگیر می کرد. نیروهای او در نهایت در نزدیکی ممل در ساحل دریای بالتیک متوقف شدند. زاوکن روز ۱ اوت سال ۱۹۴۴ به درجه سپهبد ( ژنرال نیروهای زرهی ) ترفیع گرفت. یگان او در مقابل تلاش ارتش سرخ در رخنه در شکاف بین ارتش سوم زرهی و گروه ارتش مرکز ایستاد و چند صد تانک را آن را از بین برد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدیتریش فون زاوکن روز ۱۶ مه سال ۱۸۹۲ در فیشهاوزن زاده شد. از یک خاندان پر سابقه و پدرش دادرس بود. در جریان جنگ جهانی اول در رسته سواره نظام خدمت کرد. [ ۱]
زاوکن با درجه سرهنگ هنگام آغاز جنگ جهانی دوم فرمانده هنگ ۲ سواره بود. این هنگ را در کارزار لهستان فرماندهی کرد. سپس به فرماندهی تیپ پیاده نظام موتوریزه در لشکر چهارم زرهی منتقل شد. در جریان عملیات بارباروسا، تهاجم به شوروی، این لشکر در قالب گروه ارتش مرکز عمل می کرد. زاوکن هنگام گذر از رود دنیپر مجروح شد. روز ۲۷ دسامبر سال ۱۹۴۱ با همان درجه سرهنگ فرماندهی کل لشکر چهارم زرهی را در دست گرفت. در نبردهای شدید دفاعی زمستانه توانست جلوی پیشروی یک سپاه دشمن را در ناحیه شمال آوریل بگیرد. روز ۱ ژانویه به درجه سرتیپ ترفیع گرفت. تقریباً بلافاصله به شدت مجروح شد. روز ۶ ژانویه سال ۱۹۴۲ نشان عالی صلیب شوالیه صلیب آهنین به او اعطا گردید. زواکن پس از مرخصی از بیمارستان، به عنوان فرمانده دانشکده آموزشی نیروهای زرهی در برلین - کرامپنیتس منصوب گشت. در این جایگاه روز ۱ آوریل سال ۱۹۴۳ به درجه سرلشکر ترفیع گرفت. [ ۱]
زاوکن روز ۳۱ مه سال ۱۹۴۳ به مقام فرماندهی لشکر چهارم زرهی بازگشت. با این لشکر در تهاجم در ناحیه کورسک مشارکت کرد. در پی ناکامی عملیات سیتادل و اجرای ضدحمله دشمن، نیروهای زاوکن اجازه حرکت گازانبری علیه ارتش نهم را ندادند. بدین جهت روز ۲۲ اوت سال ۱۹۴۳ برگ های بلوط صلیب شوالیه را دریافت کرد. لشکر زاوکن در ادامه فصل پاییز درگیر نبردهای دفاعی مداوم در مقابل تلاش ارتش سرخ برای رخنه در بین مواضع دو ارتش دوم و نهم ورماخت، بودند. او توانست در ناحیه کالینکوویچی جلوی نیرویی با ده برابر توان بایستد و آن را متوقف کند. بدین شکل روز ۳۱ ژانویه سال ۱۹۴۴ شمشیرهای صلیب شوالیه به او اعطا گردید. [ ۲]
پس از آن که مختصراً سپاه ۳ زرهی را ماه ژوئن سال ۱۹۴۴ فرماندهی کرد، پایان همان ماه هدایت سپاه ۳۹ زرهی به او سپرده شد. این سپاه در قالب ارتش چهارم، در مواجهه با تهاجم تابستانه شوروی وادار به مبارزه حین عقب نشینی بود و در نهایت در نزدیکی مینسک به محاصره افتاد. به هر صورت تحمل تلفات شدید قادر به عقب نشینی به سمت غرب از طریق مناطق کورلند و پروس شرقی شد. زاوکن گاهی با دست زدن به ضدحمله دشمن را غافلگیر می کرد. نیروهای او در نهایت در نزدیکی ممل در ساحل دریای بالتیک متوقف شدند. زاوکن روز ۱ اوت سال ۱۹۴۴ به درجه سپهبد ( ژنرال نیروهای زرهی ) ترفیع گرفت. یگان او در مقابل تلاش ارتش سرخ در رخنه در شکاف بین ارتش سوم زرهی و گروه ارتش مرکز ایستاد و چند صد تانک را آن را از بین برد. [ ۲]
wiki: دیتریش فون زاوکن