دیبون

لغت نامه دهخدا

دیبون. [ ب ُ ] ( اِخ ) یکی از شهرهای موآب در چند میلی شمال ارنون که اکنون آن را دیبان گویند. بانی این شهر بنی جاد بودند بدان جهت در سفر اعداد ( 33:45 ) دیبون جاد و دراشعیا ( 15:9 ) دیمون خوانده شده است در آن وقت جزء مملکت موآب بود. اما دیبان بمسافت سه میل در شمال ارنون یا وادی الموجب واقع است و در 1868 م. سنگ نبشته ای 24 سطری بخط عبرانی فنیقیه کشف گردید که در آن تاریخ دوم پادشاهان فصل 3 را بیان می نماید. ( از قاموس کتاب مقدس ). و نیز رجوع به دائرة المعارف فارسی شود.

دانشنامه آزاد فارسی

دیبون (Dibon)
پایتخت سرزمین باستانی موآب، در اردن، نزدیک ساحل بَحرُالمیّت. کتیبۀ موآبی، متعلق به قرن ۹پ م ، در ۱۸۶۸ در این محل کشف شد.
wikijoo: دیبون

پیشنهاد کاربران

بپرس