دیبا گری. [ گ َ ] ( حامص مرکب ) عمل دیباگر. شغل دیباگر. ( ناظم الاطباء ) : صبا چون درآیدبه دیباگری زمین رومی آرد هوا ششتری.نظامی.|| ( اِ مرکب ) کارخانه دیبابافی. ( ناظم الاطباء ).
