دیبا پوشش

لغت نامه دهخدا

دیباپوشش. [ ش ِ ] ( ص مرکب ) که پوشش دیبا دارد. با لباس دیبا. ملبس به دیبا :
بین که همچون ریدکان خرد دیباپوششان
گرد تخت خویش چون دارد حشر لکلک بچه.
سوزنی.

فرهنگ فارسی

که پوشش دیبا دارد .

پیشنهاد کاربران

بپرس