دیباپوشش. [ ش ِ ] ( ص مرکب ) که پوشش دیبا دارد. با لباس دیبا. ملبس به دیبا : بین که همچون ریدکان خرد دیباپوششان گرد تخت خویش چون دارد حشر لکلک بچه.سوزنی.