دیامیس

لغت نامه دهخدا

دیامیس. [ دَ ] ( ع اِ ) ج ِ دیماس. ( اقرب الموارد ). رجوع به دیماس شود.

دیامیس. [ دَ ] ( اِخ ) نقبهایی در زیر زمین بوده است که مسیحیان برای نجات ازظلم و ستم و برای عبادت بدانجا پناه می بردند. و معروف ترین آن دیامیس رم است که در خارج از شهر و در عمق 7 تا 20 متری بود. ( از الموسوعة العربیةالمیسرة ).

پیشنهاد کاربران