دیاطاسارون

لغت نامه دهخدا

دیاطاسارون. [ ] ( معرب ، اِ ) ( مرکب از دیا، بمعنی با + «طاسارون = تسارون » بمعنی چهار ) تریاق. معجون الاربعة. ( یادداشت مؤلف ).

پیشنهاد کاربران