دیابیج. [ دَ ] ( ع اِ ) و دبابیج ، ج ِ دیباج و صورت دوم بنابر آن است که ریشه کلمه مشدد باشد مانند دنانیر. ( از منتهی الارب ). و نیز رجوع به الجماهر ص 69 و دیباج شود.