دیابوذ. [ دَ ] ( معرب ، اِ ) دیابود. در فارسی دُوابوذ بمعنی جامه دوپود بود و بعضی آن را جمع دیبوذ دانسته و ابوعبید اصل کلمه را دوبوذ فارسی میداند. ( از المعرب جوالیقی ص 138 و 139 ). دیابوذ و دیابیذ جمع دیبوذ جامه دوپود معرب است و ربما عرب بدال مهمله. ( از منتهی الارب ).
