دی هویلند ومپایر ( De Havilland Vampire ) یک هواگرد جنگنده انگلیسی با موتور جت است که توسط شرکت هواپیمایی د هویلند توسعه یافته و تولید شده است. این هواپیما، دومین جنگنده دارای موتور جت پس از گلاستر متئور و نخستین جنگنده یک موتوره جت در نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا بود.
توسعهٔ ومپایر به عنوان یک هواپیمای آزمایشی در سال ۱۹۴۱، در طول جنگ جهانی دوم به منظور بهره برداری از نوآوری انقلابی پیشرانه جت آغاز شد. با توجه به مطالعات طراحی د هویلند، تصمیم گرفته شد که این جنگنده با یک موتور توربوجت ( که بعداً با عنوان موتور گابلین تولید شد ) نیرو بگیرد. در ماه مه ۱۹۴۴ تصمیم گرفته شد که این هواپیما به عنوان هواگرد رهگیر برای نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا ( RAF ) تولید شود. در سال ۱۹۴۶، ومپایر تنها چند ماه پس از پایان جنگ جهانی دوم، وارد خدمت عملیاتی در RAF شد.
ومپایر به بسیاری از کشورها صادر شد و در سراسر جهان در نبردها و در شرایط اقلیمی متعددی مورد استفاده قرار گرفت. چندین کشور از این جنگنده در نبردهای مختلف از جمله در بحران سوئز و درمالایا و رودزیا استفاده کرده اند. تا پایان تولید، تقریباً ۳۳۰۰ ومپایر ساخته شده بود که یک چهارم آن ها تحت لیسانس و در خارج از بریتانیا ساخته شده اند. د هاویلند، توسعه بیشتر این نوع را دنبال کرد. نسخه های متعدد با ویڗگی های خاص، از ومپایر تولید شد. ومپایر ۱۱۵، به عنوان یک هواگرد آموزشی دو صندلی و ومپایر ۱۱۲ ونوم، به عنوان یک نسخهٔ تخصص یافته برای حملات زمینی و عملیات در شب، از مهم ترین مدل های ومپایر بودند.
ومپایر در ۸ ژوئن ۱۹۴۶، طی پرواز اسکادران ۲۴۷ فرماندهی جنگنده، بر فراز لندن در جشن روز پیروزی، به مردم بریتانیا معرفی شد. [ ۳] این هواپیما، رکوردهای هوانوردی متعددی را به ثبت رساند. ومپایر اولین جنگنده RAF با حداکثر سرعت بیش از ۸۰۰ کیلومتر بر ساعت بود. [ ۴] در ۳ دسامبر ۱۹۴۵، یک ومپایر دریایی نخستین هواپیمای تماماً جت بود که در عرشهٔ یک ناو هواپیمابر نشست و برخاست کرد. [ ۵]
. [ ۶]
نمونه هایی از ومپایر در ۲۸ کشور، باقی مانده اند. همچنین، نمونه های قابل پرواز این هواپیما، در ۱۰ کشور، موجود هستند.
ویژگی های کلی
• خدمه: ۱
• طول: ۳۰ فوت ۹ اینچ ( ۹٫۳۷ متر )
• پهنای بال: ۳۸ فوت ( ۱۲ متر )
• ارتفاع: ۸ فوت ۱۰ اینچ ( ۲٫۶۹ متر )
• مساحت بال ها: ۲۶۲ فوت مربع ( ۲۴٫۳ متر مربع )
• وزن خالی: ۷٬۲۸۳ پوند ( ۳٬۳۰۴ کیلوگرم )
• بیشترین وزن برخاست: ۱۲٬۳۹۰ پوند ( ۵٬۶۲۰ کیلوگرم ) [ ۱۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتوسعهٔ ومپایر به عنوان یک هواپیمای آزمایشی در سال ۱۹۴۱، در طول جنگ جهانی دوم به منظور بهره برداری از نوآوری انقلابی پیشرانه جت آغاز شد. با توجه به مطالعات طراحی د هویلند، تصمیم گرفته شد که این جنگنده با یک موتور توربوجت ( که بعداً با عنوان موتور گابلین تولید شد ) نیرو بگیرد. در ماه مه ۱۹۴۴ تصمیم گرفته شد که این هواپیما به عنوان هواگرد رهگیر برای نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا ( RAF ) تولید شود. در سال ۱۹۴۶، ومپایر تنها چند ماه پس از پایان جنگ جهانی دوم، وارد خدمت عملیاتی در RAF شد.
ومپایر به بسیاری از کشورها صادر شد و در سراسر جهان در نبردها و در شرایط اقلیمی متعددی مورد استفاده قرار گرفت. چندین کشور از این جنگنده در نبردهای مختلف از جمله در بحران سوئز و درمالایا و رودزیا استفاده کرده اند. تا پایان تولید، تقریباً ۳۳۰۰ ومپایر ساخته شده بود که یک چهارم آن ها تحت لیسانس و در خارج از بریتانیا ساخته شده اند. د هاویلند، توسعه بیشتر این نوع را دنبال کرد. نسخه های متعدد با ویڗگی های خاص، از ومپایر تولید شد. ومپایر ۱۱۵، به عنوان یک هواگرد آموزشی دو صندلی و ومپایر ۱۱۲ ونوم، به عنوان یک نسخهٔ تخصص یافته برای حملات زمینی و عملیات در شب، از مهم ترین مدل های ومپایر بودند.
ومپایر در ۸ ژوئن ۱۹۴۶، طی پرواز اسکادران ۲۴۷ فرماندهی جنگنده، بر فراز لندن در جشن روز پیروزی، به مردم بریتانیا معرفی شد. [ ۳] این هواپیما، رکوردهای هوانوردی متعددی را به ثبت رساند. ومپایر اولین جنگنده RAF با حداکثر سرعت بیش از ۸۰۰ کیلومتر بر ساعت بود. [ ۴] در ۳ دسامبر ۱۹۴۵، یک ومپایر دریایی نخستین هواپیمای تماماً جت بود که در عرشهٔ یک ناو هواپیمابر نشست و برخاست کرد. [ ۵]
. [ ۶]
نمونه هایی از ومپایر در ۲۸ کشور، باقی مانده اند. همچنین، نمونه های قابل پرواز این هواپیما، در ۱۰ کشور، موجود هستند.
ویژگی های کلی
• خدمه: ۱
• طول: ۳۰ فوت ۹ اینچ ( ۹٫۳۷ متر )
• پهنای بال: ۳۸ فوت ( ۱۲ متر )
• ارتفاع: ۸ فوت ۱۰ اینچ ( ۲٫۶۹ متر )
• مساحت بال ها: ۲۶۲ فوت مربع ( ۲۴٫۳ متر مربع )
• وزن خالی: ۷٬۲۸۳ پوند ( ۳٬۳۰۴ کیلوگرم )
• بیشترین وزن برخاست: ۱۲٬۳۹۰ پوند ( ۵٬۶۲۰ کیلوگرم ) [ ۱۱]
wiki: دی هویلند ومپایر