دی متیل فرم امید

دی متیل فرم آمید. دی متیل فرم آمید ( به انگلیسی: Dimethylformamide ) با فرمول شیمیایی C۳H۷NO یک ترکیب آلی با شناسه پاب کم ۶۲۲۸ است. که جرم مولی آن 73. 09 g/mol می باشد. شکل ظاهری این ترکیب، مایع شفاف است. به طور معمول به صورت DMF ( اگرچه DMF برای دی متیل فوران و یا دی متیل فومارات استفاده می شود ) ، این مایع بدون رنگ با آب و اکثر مایعات آلی می تواند مخلوط شود. DMF یک حلال رایج برای واکنش های شیمیایی است. دی متیل فرمالید بی بو است، در حالیکه نمونه های فنی یا تخریب شده به دلیل ناخالصی از دی متیل آمین اغلب دارای بوی ماهی هستند. ناخالصی های تخریب دی متیل آمین را می توان با انجماد نمونه های تجزیه شده با گاز بی اثر مانند آرگون و یا سونیک کردن نمونه های تحت فشار کاهش یافته حذف کرد. عنوان نام آن نشان می دهد، این مشتق از فرمامید، آمیدِ اسید فرمیک است. DMF یک حلال پروتونی قطبی ( هیدروفیل ) با نقطه جوش بالا است و واکنش هایی که مکانیسم های قطبی را دنبال می کند مانند واکنش جانشینی هسته دوستی دومولکولی تسهیل می کند.
DMF در حضور بازهای قوی مثل سدیم هیدروکسید و اسیدهای قوی مثل HCl , H2SO4 پایدار نیست و به فرمیک اسید و دی متیل آمین مخصوصاً با بالابردن دما هیدرولیز می شود . DMF به هر نسبتی در آب قابل امتزاج است . خالص سازی و خشک کردن DMF  : DMF در دمای اتاق به آهستگی و در رفلاکس با سرعت بیشتری تخریب شده و دی متیل آمین و کربن مونو اکسید آزاد می کند . تخریب این ماده توسط ناخالصی های اسیدی یا بازی تسریع می شود . قرار دادن DMF در واکنشگرهای خشک کن مثل کلسیم هیدرید یا سدیم هیدروکسید برای چند ساعت در دمای اتاق منجر به تخریب قابل توجه آن میگردد . خشک کردن DMF می تواند با خشک کردن توسط باریم اکسید ( BaO ) یا غربال های مولکولی 4A در طول شب وسر ریز کردن ماده عاری از آب انجام شود . همچنین خالص سازی و خشک کردن با تقطیر در خلا در فشار حدود 20 mmHg انجام می شود و می توان آن را در غربال های 4A ذخیره کرد .
DMF توسط اسیدها و پایه های قوی، به خصوص در دمای بالا، هیدرولیز می شود. با استفاده از سدیم هیدروکسید، DMF به شکل دی متیل آمین و فرمات تبدیل می شود. DMF در نزدیکی نقطه جوش خود با دی کربونیلاسیون تبدیل به دی متیل آمین می شود. بنابراین تقطیر تحت فشار کاهش یافته در دمای پایین انجام می شود.
در یکی از کاربردهای اصلی آن در سنتز آلی، DMF یک واکنشگر در واکنش Vilsmeier–Haack است که برای تشکیل ترکیبات آروماتیک استفاده می شود. این فرایند شامل تبدیل اولیه DMF به یون کلرو ایمینیم، +، که به عنوان واکنشگر Vilsmeier شناخته می شود، که به هیدروکربن های آروماتیک ( arenes ) حمله می کند.