دی انیون دی اتینیل بنزن

دی آنیون دی اتینیل بنزن. در شیمی آلی، یک دی آنیون دی اتینیل بنزن ساختاری است که شامل دو آنیون اتینیل به عنوان استخلاف روی یک حلقه ی بنزن است. هر سه ساختار دارای فرمول شیمیایی - ۲۴C۶H۴C هستند، اما سه ایزومر ساختاری در آن ها وجود دارد، که در محل اتصال دو استخلاف به حلقه ی بنزن با یکدیگر اختلاف دارند:
• دی آنیون اورتو - دی اتینیل بنزن
• دی آنیون متا - دی اتینیل بنزن
• دی آنیون پارا - دی اتینیل بنزن
از سال ۲۰۱۸ آن ها قدرتمندترین ابربازهای شناخته شده هستند، که قدرت قلیایی آن ها با نزدیک تر شدن گروه های اتینیل به یکدیگر افزایش می یابد. این بازها در آزمایش های طیف سنجی جرمی پژوهشگران در استرالیا با کربوکسیل زدایی ساختارهای بنزن دیپروپینوییک اسید به وجود آمده اند.
هیچ حلال مناسبی برای این بازهای فوق العاده قدرتمند وجود ندارد، پس آن ها را باید در حالت گازی ایجاد نمود، شرایطی که امکان مشاهده ی مستقیم برخی واکنش ها و محاسبه ی پروتون خواهی آن ها را، به جای تلاش برای مشاهده ی عوامل میزان pKa، فراهم می کند.
سنتز این دی آنیون ها در یک طیف سنج جرمی چهارگانه یونی تله خطی انجام شد. یونش الکتروافشانه ( ESI ) دی اسید پیش ساز با از دست دادن دو اتم هیدروژن باعث تولید دی آنیون دی کربوکسیلات ( −C۶H۴ ( C۳O۲ ) ۲]۲] ) می شود که در طیف سنجی جرمی با نسبت جرم به بار ۱۰۶ ( m/z ) مشخص می شود. دی آنیون به دست آمده با تفکیک ناشی از برخورد، دو مولکول کربن دی اکسید را به طور متوالی از دست می دهد و در نهایت دی آنیون دی اتینیل بنزن با نسبت جرم به بار ۶۲ تولید می شود.
واکنش های این دی آنیون ها در حالت گاز در واکنش با مقدار کمی از معرف های گوناگون که به گاز حامل هلیم افزوده شده است مورد مطالعه قرار می گیرد. برای مثال، واکنش با دوتریم اکسید ( آب سنگین ) باعث تولید مونوآنیون ( –C۶H۴ ( C۲۲H ) ( C۳ با مشخصه ی ۱۲۶ m/z می شود. واکنش آن با بنزن باعث تولید آنیون فنیل ( ۷۷ m/z ) می شود که قدرت قلیایی شدید این دی آنیون را مشخص می کند. با وجود ترمودینامیک های مناسب تلاش برای واکنش این دی آنیون با گاز دوتریم و متان دوتریم دار موفقیت آمیز نبود؛ بانیان این موضوع را به انرژی فعال سازی زیاد برای ربایش پروتون های آن مواد نسبت می دهند.
هر سه ایزومر ابرباز هستند. طبق محاسبات، دی آنیون اورتو - دی اتینیل بنزن با پروتون خواهی ۱ - ۱۸۴۳. ۳kJ·mol قدرتمندترین باز آلی ممکن است. ایزومر متا با ۱۷۸۶. ۸kJ·mol - ۱ دومین قدرتمند و ایزومر پارا با ۱۷۸۰. ۷kJ·mol - ۱ سومین قدرتمند است. [ ۱]