دی ان ای کلروپلاستی

دی ان ای کلروپلاستی ( cpDNA ) دی ان ای واقع در کلروپلاست ها است که اندامک هایی فتوسنتزی هستند و در سلول های برخی جانداران یوکاریوتی قرار دارند. کلروپلاست ها، مانند انواع دیگر پلاستیدها، دارای ژنومی جدا از ژنوم موجود در هسته سلول هستند. وجود دی ان ای کلروپلاستی به صورت بیوشیمیایی در سال ۱۹۵۹ شناسایی شد[ ۱] و در سال ۱۹۶۲ توسط میکروسکوپ الکترونی تأیید گردید. [ ۲] کشفیات مبنی بر اینکه کلروپلاست دارای ریبوزوم است[ ۳] و سنتز پروتئین را انجام می دهد[ ۴] نشان داد که کلروپلاست از نظر ژنتیکی نیمه مستقل است. نخستین توالی کامل ژنوم کلروپلاستی در سال ۱۹۸۶ منتشر شد، Nicotiana tabacum ( گل توتون ) توسط Sugiura و همکاران و Marchantia polymorpha توسط Ozeki و همکاران. [ ۵] [ ۶] از آن زمان، شمار بسیاری دی ان ای کلروپلاستی از گونه های مختلف توالی یابی شده است.
دی ان ای های کلروپلاستی دایره ای هستند و معمولاً ۱۲۰۰۰۰–۱۷۰۰۰۰ جفت باز طول دارند. [ ۷] [ ۸] آن ها می توانند دارای طول خطی حدود ۳۰ تا ۶۰ میکرومتر و جرمی در حدود ۸۰ تا ۱۳۰ میلیون دالتون باشند. [ ۹]
بیشتر کلروپلاست ها کل ژنوم کلروپلاستی خود را در یک حلقه بزرگ ترکیبی دارند، اگرچه جلبک های چرخان تاژک دار استثنای قابل توجهی هستند - ژنوم آن ها به حدود چهل پلاسمید کوچک، هر کدام ۲۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ جفت باز تقسیم می شود[ ۱۰] و هر دایره کوچک دارای یک تا سه ژن است، [ ۱۰] اما پلاسمیدهای خالی بدون دی ان ای کدکننده نیز یافت شده است.
مدت ها تصور می شد که دی ان ای کلروپلاستی دارای ساختاری دایره ای است، اما برخی شواهد نشان می دهند که دی ان ای کلروپلاست معمولاً شکلی خطی به خود می گیرد. [ ۱۱] مشاهده شده است که بیش از ۹۵ درصد از دی ان ای کلروپلاستی در کلروپلاست ذرت به شکل خطی منشعب به جای دایره های منفرد می باشد. [ ۱۰]