دگزامتازون ( به انگلیسی: Dexamethasone ) یک داروی گلوکوکورتیکوئیدی قوی است که برای درمان طیف گسترده ای از بیماری ها و اختلالات مانند آرتریت، مشکلات روماتیسمی، آلرژی های شدید، ادم مغزی، تعدادی از بیماری های پوستی، بیماری های تنفسی مانند آسم و خروسک، بیماری مزمن انسدادی ریه و بیماری های سیستم ایمنی مانند مالتیپل اسکلروزیس و لوپوس تجویز می شود. دگزامتازون همچنین برای کاهش تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی کاربرد دارد. اشکال مختلف مصرف آن معمولاً از طریق دهان، تزریق عضلانی، تزریق وریدی، به صورت پماد موضعی برای پوست و محلول چشمی است. نیمه عمر بیولوژیکی این دارو در بدن انسان بین ۳۶ تا ۵۴ ساعت است، اثر آن معمولاً در طول یک روز دیده می شود اما تا سه روز تداوم می یابد.
دگزامتازون از طریق اثرات ضدالتهابی و سرکوب سیستم ایمنی بدن عمل می کند. این دارو در صورت مصرف طولانی مدت ممکن است موجب برفک دهان، تحلیل استخوان، ضعف عضلانی، آب مروارید و افزایش فشار خون شود. اثر این دارو بر روی جنین به طور دقیق شناخته نشده است، در آمریکا در رده بندی داروهای بارداری در دستهٔ C قرار دارد، به این معنی که تنها زمانی باید استفاده شود که فواید آن از خطراتش بیشتر باشد.
دگزامتازون برای اولین بار در ۱۹۵۷ توسط فیلیپ هنچ سنتز شد و در ۱۹۵۸ برای استفاده پزشکی تأیید شد. دگزامتازون در فهرست داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت قرار دارد و به عنوان یک داروی ژنریک در دسترس است. در سال ۲۰۲۰ از داروهای رایج ایالات متحده آمریکا بود.
رده درمانی: کورتیکواستروئید، گلوکوکورتیکوئیدها
اشکال دارویی: آمپول، قرص، قطره، شربت، پماد
عملکرد: کاهش التهاب، تضعیف سیستم ایمنی
در غلظت های بالای موضعی کورتیکواستروئیدها اثر مستقیم بر روی غشاء دارند. کورتیکواستروئیدها اگزودای سلولی و فیبرینی و انفیلتراسیون بافتی را کاهش می دهند. ممانعت از تشکیل کلاژن و بافت همبند، تأخیر درتولید مجدد سلول های اپی تلیال، کاهش تشکیل عروق جدید پس از التهاب و کاهش نفوذپذیری مویرگ های متورم از دیگر اثرات این دارو می باشد.
این دارو می تواند سبب کاهش پرولاکتین سرم و هورمون آزادکننده تیروتروپین شود. این مشکل بیشتر زمانی پیش می آید که آمپول گزامتازون به مفصل تزریق شده باشد.
- افزایش فشار خون و قند خون: در صورت مصرف کوتاه مدت این دارو یا هر نوع کورتون دیگری، این دو عارضه بعد از قطع دارو برطرف خواهند شد. اما مصرف طولانی مدت این دارو یا هر نوع کورتون دیگری برای بیش از یک سال و به ویژه در دوزهای بالا می تواند ریسک ابتلا به فشار خون بالای مزمن و دیابت نوع دو را افزایش دهد که در حال حاضر جزو عوامل اصلی مرگ و میر در جهان شناخته می شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدگزامتازون از طریق اثرات ضدالتهابی و سرکوب سیستم ایمنی بدن عمل می کند. این دارو در صورت مصرف طولانی مدت ممکن است موجب برفک دهان، تحلیل استخوان، ضعف عضلانی، آب مروارید و افزایش فشار خون شود. اثر این دارو بر روی جنین به طور دقیق شناخته نشده است، در آمریکا در رده بندی داروهای بارداری در دستهٔ C قرار دارد، به این معنی که تنها زمانی باید استفاده شود که فواید آن از خطراتش بیشتر باشد.
دگزامتازون برای اولین بار در ۱۹۵۷ توسط فیلیپ هنچ سنتز شد و در ۱۹۵۸ برای استفاده پزشکی تأیید شد. دگزامتازون در فهرست داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت قرار دارد و به عنوان یک داروی ژنریک در دسترس است. در سال ۲۰۲۰ از داروهای رایج ایالات متحده آمریکا بود.
رده درمانی: کورتیکواستروئید، گلوکوکورتیکوئیدها
اشکال دارویی: آمپول، قرص، قطره، شربت، پماد
عملکرد: کاهش التهاب، تضعیف سیستم ایمنی
در غلظت های بالای موضعی کورتیکواستروئیدها اثر مستقیم بر روی غشاء دارند. کورتیکواستروئیدها اگزودای سلولی و فیبرینی و انفیلتراسیون بافتی را کاهش می دهند. ممانعت از تشکیل کلاژن و بافت همبند، تأخیر درتولید مجدد سلول های اپی تلیال، کاهش تشکیل عروق جدید پس از التهاب و کاهش نفوذپذیری مویرگ های متورم از دیگر اثرات این دارو می باشد.
این دارو می تواند سبب کاهش پرولاکتین سرم و هورمون آزادکننده تیروتروپین شود. این مشکل بیشتر زمانی پیش می آید که آمپول گزامتازون به مفصل تزریق شده باشد.
- افزایش فشار خون و قند خون: در صورت مصرف کوتاه مدت این دارو یا هر نوع کورتون دیگری، این دو عارضه بعد از قطع دارو برطرف خواهند شد. اما مصرف طولانی مدت این دارو یا هر نوع کورتون دیگری برای بیش از یک سال و به ویژه در دوزهای بالا می تواند ریسک ابتلا به فشار خون بالای مزمن و دیابت نوع دو را افزایش دهد که در حال حاضر جزو عوامل اصلی مرگ و میر در جهان شناخته می شوند.
wiki: دگزامتازون