در زیست شناسی فرگشتی، دگرخواهی دوسویه یا نوع دوستی متقابل ( به انگلیسی: Reciprocal altruism ) ، رفتاری است که در آن یک جاندار زنده به گونه ای عمل می کند که به طور موقت برازش ( نمایش کمی موفقیت بارداری ) آن را کاهش می دهد، در حالی که برازش موجود دیگر را افزایش می دهد، با این انتظار که جاندار دیگر در زمان بعدی به شیوه ای مشابه عمل کند.
این مفهوم در ابتدا توسط رابرت تریورس برای توضیح فرگشت همکاری به عنوان نمونه هایی از اعمال نوع دوستانه دوسویه ایجاد شد. این مفهوم نزدیک به استراتژی این به آن در است که در تئوری بازیها استفاده می شود.
کریستوفر استفنز مجموعه ای از شرایط لازم و مشترک کافی را برای نمونه ای از دگرخواهی دوسویه نشان می دهد:[ ۱]
• این رفتار باید برازش دهنده را نسبت به یک جایگزین خودخواهانه کاهش دهد. [ ۱]
• برازش گیرنده باید نسبت به افراد غیردریافت کننده بالاتر باشد. [ ۱]
• عملکرد رفتار نباید به دریافت سود فوری بستگی داشته باشد. [ ۱]
• شرایط ۱، ۲، و ۳ باید برای هر دو فردی که در کمک دوسویه شرکت می کنند، اعمال شود. [ ۱]
شرط مهم نوع دوستی دوسویه این است که دو فرد یاور و گیرنده بیش از یک بار با یکدیگر تعامل داشته باشند و در برهم کنش های بعدی یکدیگر را بشناسند. اگر فقط یک برهم کنش وجود داشته باشد، یعنی هرگز در آینده دیده نشوند، این بدان معناست که امکان بازگشت سود وجود ندارد. از سوی دیگر، اگر افراد به طور مکرر با یکدیگر برهم کنش داشته باشند، می توانند کسانی را که در گذشته به آنها کمک کرده و کسانی را که کمک نکرده اند، بشناسند. [ ۲]
نوع دوستی دوسویه و انتخاب خویشاوندی هر دو پدیده، شامل افزایش برازش جانداران دیگر به بهای کاهش برازش خود می شوند. با این حال، این دو مفهوم متفاوت هستند. تفاوت اصلی بین انتخاب خویشاوندی و نوع دوستی دوسویه این است که انتخاب خویشاوندی در جانداران از نظر نوعی نزدیک مشاهده می شود، در حالی که نوع دوستی دوسویه در ارگانیسم غیرمرتبط دیده می شود. نوع دوستی دوسویه نخستین بار توسط رابرت تریورس توصیف شد، در حالی که نظریه انتخاب خویشاوند توسط مینارد اسمیت توصیف شد. تفاوت دیگر این است که دربارۀ نوع دوستی دوسویه، یک فرد با امید به دریافت کمک در آینده از آن فرد به فرد غیرمرتبط دیگر کمک می کند، در حالی که انتخاب خویشاوندی یک راهبرد انتخاب طبیعی است که در آن افراد نزدیک به یکدیگر، بدون انتظار دریافت هر گونه کمک از دیگران در آینده و تنها به امید بقای نوع خود به دیگران کمک می کنند. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین مفهوم در ابتدا توسط رابرت تریورس برای توضیح فرگشت همکاری به عنوان نمونه هایی از اعمال نوع دوستانه دوسویه ایجاد شد. این مفهوم نزدیک به استراتژی این به آن در است که در تئوری بازیها استفاده می شود.
کریستوفر استفنز مجموعه ای از شرایط لازم و مشترک کافی را برای نمونه ای از دگرخواهی دوسویه نشان می دهد:[ ۱]
• این رفتار باید برازش دهنده را نسبت به یک جایگزین خودخواهانه کاهش دهد. [ ۱]
• برازش گیرنده باید نسبت به افراد غیردریافت کننده بالاتر باشد. [ ۱]
• عملکرد رفتار نباید به دریافت سود فوری بستگی داشته باشد. [ ۱]
• شرایط ۱، ۲، و ۳ باید برای هر دو فردی که در کمک دوسویه شرکت می کنند، اعمال شود. [ ۱]
شرط مهم نوع دوستی دوسویه این است که دو فرد یاور و گیرنده بیش از یک بار با یکدیگر تعامل داشته باشند و در برهم کنش های بعدی یکدیگر را بشناسند. اگر فقط یک برهم کنش وجود داشته باشد، یعنی هرگز در آینده دیده نشوند، این بدان معناست که امکان بازگشت سود وجود ندارد. از سوی دیگر، اگر افراد به طور مکرر با یکدیگر برهم کنش داشته باشند، می توانند کسانی را که در گذشته به آنها کمک کرده و کسانی را که کمک نکرده اند، بشناسند. [ ۲]
نوع دوستی دوسویه و انتخاب خویشاوندی هر دو پدیده، شامل افزایش برازش جانداران دیگر به بهای کاهش برازش خود می شوند. با این حال، این دو مفهوم متفاوت هستند. تفاوت اصلی بین انتخاب خویشاوندی و نوع دوستی دوسویه این است که انتخاب خویشاوندی در جانداران از نظر نوعی نزدیک مشاهده می شود، در حالی که نوع دوستی دوسویه در ارگانیسم غیرمرتبط دیده می شود. نوع دوستی دوسویه نخستین بار توسط رابرت تریورس توصیف شد، در حالی که نظریه انتخاب خویشاوند توسط مینارد اسمیت توصیف شد. تفاوت دیگر این است که دربارۀ نوع دوستی دوسویه، یک فرد با امید به دریافت کمک در آینده از آن فرد به فرد غیرمرتبط دیگر کمک می کند، در حالی که انتخاب خویشاوندی یک راهبرد انتخاب طبیعی است که در آن افراد نزدیک به یکدیگر، بدون انتظار دریافت هر گونه کمک از دیگران در آینده و تنها به امید بقای نوع خود به دیگران کمک می کنند. [ ۲]
wiki: دگرخواهی دوسویه