نه از دانش دگر گردد سرشته
نه از مردی دگر گردد نوشته.
( ویس و رامین ).
پیر شده بود و نه آن بوالحسن آمد که دیده بودم و روزگار دگر گشت و مردم و همه چیزها. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 624 ).چون گشت جهان را دگر احوال عیانیش
زیرا که بگسترد خزان راز نهانیش.
ناصرخسرو.
وَاکنون ز گشت دهر دگر گشتم گوئی نه آن سرشت و نه آن طینم.
ناصرخسرو.
جهانا چون دگر شد حال و سانت دگر گشتی چو دیگر شد زمانت.
ناصرخسرو.
طبع هوا بگشت و دگرگونه شد جهان حال زمین دگر گشت از گشت آسمان.
مسعودسعد ( از آنندراج ).
بر تو تا زنده ام دگر نکنم گرچه کار جهان دگر گردد.
خاقانی.
بدل مجوی که بر تو بدل نمی جویم دگر مشو که غم تو دگر نمی گردد.
خاقانی.
مگر در سرت شور لیلی نماندخیالت دگر گشت و میلی نماند.
سعدی.