دکیسه

لغت نامه دهخدا

( دکیسة ) دکیسة. [ دَ س َ ] ( ع اِ ) گروه مردم. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
دکیسه. [ دِ کیس ْ س ِ / دِ س ِ ] ( صوت ) کلمه ٔتعجب است در تداول لوطیان و مشتی ها. علامت تعجب و علامت استفهام انکاری است. صوتی است علامت تعجب و گاهی تحقیر را. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). دکی. دکیره. زکی.

فرهنگ معین

(دَ کّ س ) (ا ِ صت . ) (عا. ) از ادات تمسخر و توهین .

پیشنهاد کاربران

بپرس