دکوک

لغت نامه دهخدا

دکوک. [ دُ ] ( ع اِ ) ج ِ دَک . ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به دک شود.

فرهنگ فارسی

جمع دک .

پیشنهاد کاربران

بپرس