دکنی

لغت نامه دهخدا

دکنی. [ دَ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به دکن ، که ولایتی است در هند. رجوع به دکن شود.
- حریر دکنی ؛ حریر که از دکن آرند. ( از آنندراج ). و رجوع به دکن شود.

فرهنگ فارسی

منسوب به دکن که ولایتی است در هند .

گویش مازنی

/dakenni/ کنده شده - کنده ی درخت

پیشنهاد کاربران

بپرس