دکنه

لغت نامه دهخدا

( دکنة ) دکنة. [ دُ ن َ ] ( ع اِ ) رنگ که به سیاهی زند. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || ( اِمص ) اسم است مصدر دکن را به معنی بر یکدیگر قرار دادن متاع. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

رنگ که به سیاهی زند .

پیشنهاد کاربران

بپرس