دکش

لغت نامه دهخدا

دکش. [ دَ ک ِ ] ( ص ) در اصطلاح عامیانه ، شخص سست و بلندقد. ( از فرهنگ فارسی معین ). دیلم. دیلاق.

(دَ کِ ) (ص . ) (عا. ) سست و بلند قد (شخص ).

/dakesh/ فرو کن - سیلی بزن ۳بکش & مبادله – تعویض & عوش کردن - دعوا و درگیری ۳نقاشی کن

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید