دکاوات

لغت نامه دهخدا

دکاوات. [ دَک ْ کا ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ دَکاء. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به دکاء شود.

پیشنهاد کاربران