دکاع

لغت نامه دهخدا

دکاع. [ دُ ] ( ع مص ) مبتلی به علت «دکاع » گردیدن. ( از منتهی الارب ). رجوع به دُکاع ( ع اِ ) شود.

دکاع. [ دُ ]( ع اِ ) بیماری سینه اسب و شتر. ( منتهی الارب ). بیماریی است که در سینه اسبان و شتران پدید آید و آن چون «خبطة» و زکام است انسان را. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران