دکاز، اِلی (۱۷۸۰ـ۱۸۶۰)(Decazes, Eli)
دکاز، اِلی
(ملقب به: دوکِ گلوکسبورگ) سیاستمدار میانه رو فرانسوی، وزیر کشور (۱۸۱۸ـ۱۸۲۰) و نخست وزیر فرانسه (۱۸۲۰)، و هوادار سلطنت مشروطه در جریان اعادۀ سلطنت بوربونها. در سن مارتن به دنیا آمد، در رشتۀ حقوق تحصیل کرد، و مدتی نیز شغل قضاوت را پیش گرفت. در ۱۸۰۷ مشاور لوئی بناپارتدر هلند بود و در ۱۸۱۱ به سمت قاضی دادگاه تجدیدنظر پاریس منصوب و پس از سقوط ناپلئون اول و احیای سلطنت بوربون ها، رئیس کل پلیس فرانسه شد. دکاز از نزدیک ترین مشاوران لوئی هجدهم بود و به سبب مخالفت با انتقام گیری از مخالفان، که به ترور سفید شهرت داشت و پیروان سلطنت طلب افراطیِ کلیسای کاتولیک روم در جنوب فرانسه به راه انداخته بودند، به رهبری نیروهای میانه رو مدافع حکومت مشروطه سلطنتی انتخاب شد. او در ۱۸۱۸ وزیر کشور فرانسه و در ۱۳ فوریه ۱۸۲۰ نخست وزیر این کشور شد، اما دولت مستعجل او شش روز بیشتر دوام نیاورد و سلطنت طلبان تُندرو، لوئی هجدهم را مجبور کردند وی را برکنار کند. لوئی هجدهم که علاقۀ خاصّی به دکاز داشت، با اعطای لقب دوک، او را در مقام سفیر خود به انگلستان اعزام کرد. دکاز در ۱۸۲۱ به فرانسه بازگشت و در مخالفت با سیاست های ارتجاعی شارل دهم در ۱۸۳۰، از انقلاب هواداران اورلئان حمایت کرد. او همچنین، به تولید فولاد و استخراج زغال سنگ در منطقۀ آورون رونق بخشید. سرانجام در دکازویل درگذشت و این شهر به نشانۀ قدردانی از خدمات او نام گذاری شد.
دکاز، اِلی
(ملقب به: دوکِ گلوکسبورگ) سیاستمدار میانه رو فرانسوی، وزیر کشور (۱۸۱۸ـ۱۸۲۰) و نخست وزیر فرانسه (۱۸۲۰)، و هوادار سلطنت مشروطه در جریان اعادۀ سلطنت بوربونها. در سن مارتن به دنیا آمد، در رشتۀ حقوق تحصیل کرد، و مدتی نیز شغل قضاوت را پیش گرفت. در ۱۸۰۷ مشاور لوئی بناپارتدر هلند بود و در ۱۸۱۱ به سمت قاضی دادگاه تجدیدنظر پاریس منصوب و پس از سقوط ناپلئون اول و احیای سلطنت بوربون ها، رئیس کل پلیس فرانسه شد. دکاز از نزدیک ترین مشاوران لوئی هجدهم بود و به سبب مخالفت با انتقام گیری از مخالفان، که به ترور سفید شهرت داشت و پیروان سلطنت طلب افراطیِ کلیسای کاتولیک روم در جنوب فرانسه به راه انداخته بودند، به رهبری نیروهای میانه رو مدافع حکومت مشروطه سلطنتی انتخاب شد. او در ۱۸۱۸ وزیر کشور فرانسه و در ۱۳ فوریه ۱۸۲۰ نخست وزیر این کشور شد، اما دولت مستعجل او شش روز بیشتر دوام نیاورد و سلطنت طلبان تُندرو، لوئی هجدهم را مجبور کردند وی را برکنار کند. لوئی هجدهم که علاقۀ خاصّی به دکاز داشت، با اعطای لقب دوک، او را در مقام سفیر خود به انگلستان اعزام کرد. دکاز در ۱۸۲۱ به فرانسه بازگشت و در مخالفت با سیاست های ارتجاعی شارل دهم در ۱۸۳۰، از انقلاب هواداران اورلئان حمایت کرد. او همچنین، به تولید فولاد و استخراج زغال سنگ در منطقۀ آورون رونق بخشید. سرانجام در دکازویل درگذشت و این شهر به نشانۀ قدردانی از خدمات او نام گذاری شد.
wikijoo: دکاز،_الی_(۱۷۸۰ـ۱۸۶۰)