دک کردن

معنی انگلیسی:
expel, to put off, to get rid of

لغت نامه دهخدا

دک کردن. [ دَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) در تداول ، دور کردن کسی را به تدبیر. کاری کردن که از آنجا برود. بیرون کردن کسی را که وجودش مخل مقصود است با زرنگی. اخراج کردن به فن. به حیله بیرون کردن. او را به بهانه ای بیرون فرستادن. او را با زرنگی یا زور از جائی بیرون و روانه کردن. کلکش را کندن. راهش انداختن. پنبه اش کردن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). || به نهان و خفا فرستادن در جایی یا دور کردن از جایی. || در محاوره لوطیان ، کسی را پراندن و دست بسر کردن. ( از آنندراج ). دست به سر کردن. رد کردن. کسی را از خدمت معاف کردن. مستخدمی را بیرون کردن ، منتهی دک کردن در مواردی استعمال میشود که علت اصلی معاف کردن شخص دک شده را بدو اظهار نکنند و به بهانه ای او را از کار یا جای خویش برانند. ( فرهنگ لغات عامیانه ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) دک کردن کسی را وی را ببهانهای از مجلس یا محلی بیرون کردن .

فرهنگ معین

(دَ. کَ دَ ) (مص م . ) (عا. ) کسی را با ترفند از جایی راندن .

واژه نامه بختیاریکا

پِچِک کندِن

پیشنهاد کاربران

سر کسی را به طاق کوبیدن
کسی را دنبال چیز بی ارتباط با موضوع / بی معنی / موهوم فرستادن؛ کسی را از سر خود باز کردن / پیِ نخودسیاه فرستادن
مثال:
این دوست عزیز شما خیلی زرنگه، سر همه رو به طاق می کوبه.
توضیح:
همچنین ← �کسی را به دنبال / پیِ نخودسیاه فرستان�
Send awayv
دست به سر کردن
هوالعلیم
دَک کردن: راندن مزاحم با حیله

بپرس