دژکرده

شگفتا از اینکه در واژه یِ آلمانی " Uebeltaeter" نیز داریم:
" Uebel" همچم و همکارکرد با واژه یِ " دُش" در زبانِ پارسی و " taet " در آن از فعل " tun" به چمِ " کردن" است و " er - " نیز نشانه یِ کُناکی است.
پس ما با یک واژه ای روبرو هستیم که تا اندازه بسیاری برابرِ تکواژ به تکواژِ آن نیز در زبانِ آلمانی همان چم و معنا را میدهد.
" Uebeltaeter" به چمِ " ( کسی که ) کاری سزاوارِ سرزنش، نکوهیده، بد و ناارتومندی ( =نا قانونمندی ) را انجام می دهد" می باشد.
پیشنهاد:همچنین ما می توانیم از این واژه مینو گرفته و واژگانی همچون " دُشکُن/دژکُن، دُشکردار/دژکردار، دُشکُنِشی/دژکُنِشی و. . . " را بسازیم.
. . . . .
پَسگشت:
رویبرگ 171 از بخش " Exkurs" از نبیگ " فرهنگنامه زبانِ ایرانیِ کهن" ( کریسیتن بارتولومه )