دژمنش

لغت نامه دهخدا

دژمنش. [ دُ م َ ن ِ ] ( ص مرکب )خسته. مانده. افگار. آزرده. ( ناظم الاطباء ). پریشان خیال. گرفته. کاره. ( مهذب الاسماء ) ( دهار ) :
نیم دژمنش نیزدرخواست اوی
فزونی نجوئیم در کاست اوی.
فردوسی.
|| متنفر. بیزار. || آسوده. || سیر، ضد گرسنه. || ( اِ مرکب ) نفرت. کراهت. ناپسندیدگی. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

۱. بدمنش، بدنهاد.
۲. آزرده.
۳. بیزار.

پیشنهاد کاربران

دُژمَنِش واژه پارسی برگرفته از دژم منش که برابر با پریشان خیال ؛ خسته ؛ درمانده و افسرده می باشد .

بپرس