دژ گنبدان

لغت نامه دهخدا

دژ گنبدان. [ دِ ژِ گُم ْ ب َ ] ( اِخ ) یا گردکوه ، در 95هزارگزی سمنان و 15هزارگزی دامغان ، کنار جاده تهران به مشهد، راهی است به طرف شمال که به علی آباد میرسد. دنباله این راه پس از آنکه دو فرسخ و نیم از دامغان دور شوند به گردکوه منتهی میشود و آن قلعه ای است قدیم. و رجوع به گردکوه شود.

فرهنگ فارسی

یا گرد کوه در ۹۵ هزار گزی سمنان و ۱۵ هزار گزی دامغان کنار جاده تهران به مشهد راهی است به طرف شمال که به علی آباد میرسد .

پیشنهاد کاربران

دژگنبدان ؛ نام قلعه ای است آنچنانکه در شاهنامه آمده است :
دژ گنبدان تیغ با جرمنه
دژلاژوردی زبهر بنه.
فردوسی.
چو آمد به تنگ دژ گنبدان
برست از بد روز و دست بدان.
فردوسی.

بپرس