دژ واگن، سنگر واگنی یا جای اسب و گله، [ ۱] که گاهی در انگلیسی با اصطلاح «گرد واگن آمدن» شناخته می شود، استحکامات یا دژی موقت است که به طور مربعی، گرد یا اشکال دیگر گرد هم می آیند یا محتمل به یکدیگر متصل می شوند تا یک اردوگاه نظامی به وجود آوردند. از این استحکامات در زبان آفریکانس و به ویژه در متون تاریخی آفریقایی، به عنوان لارگر، [ ۲] [ ۳] و در میان مردم کازاک به عنوان تابور ( برگرفته شده از زبان لهستانی/اوکراینی/روسی ) یاد می شود. [ ۴]
آمیانوس مارسلینوس، افسر ارتشی رومی و تاریخ دان سدهٔ چهارم میلادی، توضیح می دهد که یک ارتش رومی «به کمپ» نزدیک می شوند، زمانیکه ارتش روم در حال نزدیک شدن به اردوگاه گوت ها بود. [ ۵] تاریخ دانان از آن به عنوان یک دژ واگن یاد می کنند. [ ۶] نمونه های تاریخی قابل توجه در رابطه با نام این استحکامات شامل مورادی چون: مردم هوسی که به آن ووزووا هرادبا ( "دیوار واگن" ) ، تحت ترجمهٔ آلمانی آن واگونبورگ ( دژ واگن ) ، تابورس در ارتش مشترک المنافع لهستان–لیتوانی و کازاک، و لارگر در زبان مهاجرین در آفریقای جنوبی می شود.
شبیه به آن، به تشکیلات دفاعی ارتش ایالات متحده corrals یا جایگاه اسب و گله می گویند. [ ۷] [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] از آنها به طور سنتی در سدهٔ نوزده میلادی برای مسافرت مهاجرین آمریکایی در کاروان ها با واگن های کونستوگا استفاده می شد. [ ۱۱] [ ۱۲]
یکی از نخستین ادعاهای مکتوب در مورد استفاده از این سپرهای متحرک متصل به عنوان استحکامات در کتاب ثبت وقایع تاریخی کتاب هان آمده است. در سال ۱۱۹ پیش از میلاد، ژنرال نامدار دودمان هان، یعنی وِی چینگ در نبرد موبِی از سری جنگ های هان - شیونگ نو، ارتش خود را تنها بخاطر پیدا کردن نیروی های یژیکسی چانیو برای برای محاصره شیونگ نوها از طرفی دیگر، در طی یک لشکرکشی خسته کننده به سوی بیابان گبی هدایت می کند. با استفاده از واگن های سنگین زرهی موسوم بر «وو گنگ واگن» ( چینی: 武剛車 ) در تشکیلاتی حلقه مانند به عنوان استحکامات دفاعی موقت، وی چینگ توانست تا حملات اولین موج از سواره نظام های شیونگ نو را خنثی کند و موفق شد تا با ایجاد بن بست، پیش از اجرای عمیلات طوفان شن برای راه اندازی یک ضد حمله که کوچ گران را تحت کنترل درمی آورد برای احیای نیروی سربازانش زمان بخرد. [ ۱۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآمیانوس مارسلینوس، افسر ارتشی رومی و تاریخ دان سدهٔ چهارم میلادی، توضیح می دهد که یک ارتش رومی «به کمپ» نزدیک می شوند، زمانیکه ارتش روم در حال نزدیک شدن به اردوگاه گوت ها بود. [ ۵] تاریخ دانان از آن به عنوان یک دژ واگن یاد می کنند. [ ۶] نمونه های تاریخی قابل توجه در رابطه با نام این استحکامات شامل مورادی چون: مردم هوسی که به آن ووزووا هرادبا ( "دیوار واگن" ) ، تحت ترجمهٔ آلمانی آن واگونبورگ ( دژ واگن ) ، تابورس در ارتش مشترک المنافع لهستان–لیتوانی و کازاک، و لارگر در زبان مهاجرین در آفریقای جنوبی می شود.
شبیه به آن، به تشکیلات دفاعی ارتش ایالات متحده corrals یا جایگاه اسب و گله می گویند. [ ۷] [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] از آنها به طور سنتی در سدهٔ نوزده میلادی برای مسافرت مهاجرین آمریکایی در کاروان ها با واگن های کونستوگا استفاده می شد. [ ۱۱] [ ۱۲]
یکی از نخستین ادعاهای مکتوب در مورد استفاده از این سپرهای متحرک متصل به عنوان استحکامات در کتاب ثبت وقایع تاریخی کتاب هان آمده است. در سال ۱۱۹ پیش از میلاد، ژنرال نامدار دودمان هان، یعنی وِی چینگ در نبرد موبِی از سری جنگ های هان - شیونگ نو، ارتش خود را تنها بخاطر پیدا کردن نیروی های یژیکسی چانیو برای برای محاصره شیونگ نوها از طرفی دیگر، در طی یک لشکرکشی خسته کننده به سوی بیابان گبی هدایت می کند. با استفاده از واگن های سنگین زرهی موسوم بر «وو گنگ واگن» ( چینی: 武剛車 ) در تشکیلاتی حلقه مانند به عنوان استحکامات دفاعی موقت، وی چینگ توانست تا حملات اولین موج از سواره نظام های شیونگ نو را خنثی کند و موفق شد تا با ایجاد بن بست، پیش از اجرای عمیلات طوفان شن برای راه اندازی یک ضد حمله که کوچ گران را تحت کنترل درمی آورد برای احیای نیروی سربازانش زمان بخرد. [ ۱۳]
wiki: دژ واگن