دژ مُدَوَر یا چَنبَر - دژ گونه ای از دژ است که وایکینگ ها در زمان پادشاهی هارالد دندان آبی ( درگذشته ۹۸۶ میلادی ) می ساختند. بازمانده های شش مورد از این دژها در دانمارک و جنوب سوئد یافته شده است.
از آنجا که نخستین نمونه ای که از این دژها یافت شد در ترلبورگ ( Trelleborg ) نزدیک به اسلاگلسه در دانمارک یافت شده به این نوع دژ در کل ترلبورگ هم گفته می شود. هارالد از این دژها برای استوار کردن پایه های فرمانروایی تازه خود بهره گرفت و برای ساخت این چنبردژها از مهندسان و کارگران خارجی که به بردگی گرفته بود استفاده می کرد.
این دژها همه کاملاً مدور هستند و قطر آن ها از ۱۲۰ متر در فیرکات تا ۲۴۰ متر در آگرسبورگ متغیر است. بیشتر چنبردژها در نزدیکی آب ساخته شده اند و آثار به دست آمده نشان می دهد وایکینگ ها کشتی ها خود را در نزدیکی این دژها نگه می داشتند یا حتی شاید در برخی از این دژها فعالیت های مربوط به تعمیر کشتی هم انجام می شده است.
نخست باور بر این بود که معماری و طرح این دژها منحصر به دانمارک و وایکینگ ها است و پیکرهای بلندقامت یافته شده در خاک آن هم از آن مردمان وایکینگ است اما پژوهش های تازه نشان می دهد که نمونه های مشابه این دژها در آلمان و لهستان هم وجود دارد و پیکرهای یافت شده هم مربوط به خارجی هایی است که از سوی وایکینگ ها به بردگی گرفته شده بودند.
دیواره های بیرونی این دژها با الوارهایی عمودی از چون بلوط ساخته می شد که با تیرهای چوبی افقی به هم وصل می شد و در پشت دیواره چوبی خاکریزی انباشته می شد که این خاکریز هم با سازه های چوبی محصور می شد و در بالای آن یک راهرو چوبی روباز ایجاد می شد. تنها در دژ ترلبورگ دانمارک ۲۰ هزار متر مکعب خاکریزی در پشت دیواره بیرونی انجام شده است.
• آگرسبورگ نزدیک به لیم فیوردن، دانمارک.
• بوریه بی ( Borgeby ) در شمال لوند در لوده اُ، اسکونه، سوئد
• فیرکات ( Fyrkat ) نزدیک به هوبرو، دانمارک.
• نونه باکن ( Nonnebakken ) در ادنسه، دانمارک.
• ترلبورگ ( Trelleborg ) نزدیک به اسلاگلسه، دانمارک.
• ترلبوریه ( Trelleborg ) در اسکونه.

این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز آنجا که نخستین نمونه ای که از این دژها یافت شد در ترلبورگ ( Trelleborg ) نزدیک به اسلاگلسه در دانمارک یافت شده به این نوع دژ در کل ترلبورگ هم گفته می شود. هارالد از این دژها برای استوار کردن پایه های فرمانروایی تازه خود بهره گرفت و برای ساخت این چنبردژها از مهندسان و کارگران خارجی که به بردگی گرفته بود استفاده می کرد.
این دژها همه کاملاً مدور هستند و قطر آن ها از ۱۲۰ متر در فیرکات تا ۲۴۰ متر در آگرسبورگ متغیر است. بیشتر چنبردژها در نزدیکی آب ساخته شده اند و آثار به دست آمده نشان می دهد وایکینگ ها کشتی ها خود را در نزدیکی این دژها نگه می داشتند یا حتی شاید در برخی از این دژها فعالیت های مربوط به تعمیر کشتی هم انجام می شده است.
نخست باور بر این بود که معماری و طرح این دژها منحصر به دانمارک و وایکینگ ها است و پیکرهای بلندقامت یافته شده در خاک آن هم از آن مردمان وایکینگ است اما پژوهش های تازه نشان می دهد که نمونه های مشابه این دژها در آلمان و لهستان هم وجود دارد و پیکرهای یافت شده هم مربوط به خارجی هایی است که از سوی وایکینگ ها به بردگی گرفته شده بودند.
دیواره های بیرونی این دژها با الوارهایی عمودی از چون بلوط ساخته می شد که با تیرهای چوبی افقی به هم وصل می شد و در پشت دیواره چوبی خاکریزی انباشته می شد که این خاکریز هم با سازه های چوبی محصور می شد و در بالای آن یک راهرو چوبی روباز ایجاد می شد. تنها در دژ ترلبورگ دانمارک ۲۰ هزار متر مکعب خاکریزی در پشت دیواره بیرونی انجام شده است.
• آگرسبورگ نزدیک به لیم فیوردن، دانمارک.
• بوریه بی ( Borgeby ) در شمال لوند در لوده اُ، اسکونه، سوئد
• فیرکات ( Fyrkat ) نزدیک به هوبرو، دانمارک.
• نونه باکن ( Nonnebakken ) در ادنسه، دانمارک.
• ترلبورگ ( Trelleborg ) نزدیک به اسلاگلسه، دانمارک.
• ترلبوریه ( Trelleborg ) در اسکونه.


wiki: دژ مدور