دژ بریندونک ( به هلندی: Fort van Breendonk ) تأسیساتی نظامی سابق در بریندونک، استان آنتورپ، در نزدیکی مشلان در بلژیک است که به عنوان اردوگاه زندان نازی ها در هنگام اشغال بلژیک توسط آلمان نازی در طول جنگ جهانی دوم خدمت می کرد.
در آغاز میان سال های ۱۹۰۶ و ۱۹۱۳، این دژ به عنوان بخشی از حلقه دوم حفاظ استحکامی ملی بلژیک ساخته شد، و توسط ارتش بلژیک استفاده می شد. دژ با مساحتی برابر با ۲۰۰ در ۳۰۰ متر توسط یک لایه خاک به ضخامت پنج متر برای دفاع در برابر آتش توپخانه، به همراه خندقی پر از آب، احاطه شده بود. [ ۱] از این دژ هم در جنگ جهانی اول و هم در جنگ جهانی دوم استفاده می شد، اما تا آن هنگام دیگر از نظر نظامی منسوخ شده بود.
دژ بریندونک اندکی پس از تسلیم بلژیک در ۲۸ مه ۱۹۴۰ توسط اس اس تغییر کاربرد داد و به عنوان زندانی برای بازداشت زندانیان سیاسی، مبارزان مقاومت و یهودیان استفاده شد. اگرچه دژ از نظر فنی یک زندان، و نه اردوگاه کار اجباری، به شمار می رفت، اما به شرایط بد زندگی در آن و شکنجه و اعدام زندانیان بدنام بود. بیشتر بازداشت شدگان متعاقباً به اردوگاه های بزرگتر کار اجباری در اروپای شرقی منتقل می شدند. باور بر این است که ۳٬۵۹۰ زندانی در طول جنگ در دژ بریندونک نگهداری می شدند که ۳۰۳ تن از آنها در دژ کشته یا اعدام شدند، و ۱۷۴۱ تن دیگر نیز پس از آن در اردوگاه های دیگر پیش از پایان جنگ کشته شدند. [ ۲] در حافظه تاریخی بلژیک، بریندونک تبدیل به نمادی از وحشی گری در جریان اشغال آلمان نازی شد.
اردوگاه پیش از آزادسازی بلژیک توسط متحدان غربی در سپتامبر ۱۹۴۴ از سوی آلمانی ها تخلیه شد. از آن برای بازداشت همدستان بلژیکی نازی ها برای مدت کوتاهی استفاده شد. در سال ۱۹۴۷ عنوان «یادمان ملی» را دریافت کرد و متعاقباً به عنوان موزه در معرض دید همگان قرار گرفت. بعدها، بسیاری از کارکنان اردوگاه به دلیل اقداماتشان در زمان جنگ در دادگاه های بلژیک محاکمه شدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر آغاز میان سال های ۱۹۰۶ و ۱۹۱۳، این دژ به عنوان بخشی از حلقه دوم حفاظ استحکامی ملی بلژیک ساخته شد، و توسط ارتش بلژیک استفاده می شد. دژ با مساحتی برابر با ۲۰۰ در ۳۰۰ متر توسط یک لایه خاک به ضخامت پنج متر برای دفاع در برابر آتش توپخانه، به همراه خندقی پر از آب، احاطه شده بود. [ ۱] از این دژ هم در جنگ جهانی اول و هم در جنگ جهانی دوم استفاده می شد، اما تا آن هنگام دیگر از نظر نظامی منسوخ شده بود.
دژ بریندونک اندکی پس از تسلیم بلژیک در ۲۸ مه ۱۹۴۰ توسط اس اس تغییر کاربرد داد و به عنوان زندانی برای بازداشت زندانیان سیاسی، مبارزان مقاومت و یهودیان استفاده شد. اگرچه دژ از نظر فنی یک زندان، و نه اردوگاه کار اجباری، به شمار می رفت، اما به شرایط بد زندگی در آن و شکنجه و اعدام زندانیان بدنام بود. بیشتر بازداشت شدگان متعاقباً به اردوگاه های بزرگتر کار اجباری در اروپای شرقی منتقل می شدند. باور بر این است که ۳٬۵۹۰ زندانی در طول جنگ در دژ بریندونک نگهداری می شدند که ۳۰۳ تن از آنها در دژ کشته یا اعدام شدند، و ۱۷۴۱ تن دیگر نیز پس از آن در اردوگاه های دیگر پیش از پایان جنگ کشته شدند. [ ۲] در حافظه تاریخی بلژیک، بریندونک تبدیل به نمادی از وحشی گری در جریان اشغال آلمان نازی شد.
اردوگاه پیش از آزادسازی بلژیک توسط متحدان غربی در سپتامبر ۱۹۴۴ از سوی آلمانی ها تخلیه شد. از آن برای بازداشت همدستان بلژیکی نازی ها برای مدت کوتاهی استفاده شد. در سال ۱۹۴۷ عنوان «یادمان ملی» را دریافت کرد و متعاقباً به عنوان موزه در معرض دید همگان قرار گرفت. بعدها، بسیاری از کارکنان اردوگاه به دلیل اقداماتشان در زمان جنگ در دادگاه های بلژیک محاکمه شدند.
wiki: دژ بریندونک