دژ ادینبرو

دژ ادینبورو، یا کاخ ادینبورو ( یا "ادینبورگ" ) ، ( به گیلیک اسکاتلندی: Edinburgh Castle ) ، یک دژ تاریخی است که تسلط باروی آن بر شهر ادینبورو، از فراز کاسل راک؛ ( صخرهٔ بلندی که خود به شکل یک کاخ است ) ، افق آن را می سازد، در اسکاتلند قرار دارد. به باور باستان شناسان حضور و سکونت انسان در روی این تخته سنگ دست کم از عصر آهن، ( سدهٔ ۲ میلادی ) آغاز شده، اگر چه ماهیت اولیهٔ ساکنان آن نامشخص است. بر روی این تخته سنگ، دست کم از زمان پادشاهی دیوید یکم، یک کاخ سلطنتی در سدهٔ ۱۲ ساخته شده بوده است، و این مکان: به محل اقامت خانواده سلطنتی بودن تا ۱۶۳۳ ادامه داد. از سدهٔ ۱۵ نقش مسکونی این کاخ کاهش یافته است، و در سدهٔ ۱۷ از آن عمدتاً به عنوان یک دژ نظامی با یک پادگان نظامی بزرگ استفاده شده است. اهمیت این بنا به عنوان بخشی از میراث ملی اسکاتلند به گونهٔ فزاینده ای از اوایل سدهٔ ۱۹ به بعد شناخته شد، و برنامه های مختلفی برای بازسازی آن در طول یک و نیم سدهٔ گذشته انجام شده است.
به عنوان یکی از مهم ترین سنگرها در پادشاهی اسکاتلند، قلعهٔ ادینبورو در بسیاری از درگیری های تاریخی از جنگ های استقلال اسکاتلند در سدهٔ ۱۴ گرفته تا قیام ۱۷۴۵ یعقوبی ها نقش داشته و رو به افزایش بوده است. در بررسی های انجام شده در ۲۰۱۴ وقوع ۲۶ محاصره و درگیری را در طول ۱۱۰۰ سال تاریخ آن شناسایی کرده که به این ترتیب، آن دژ را مدعی داشتن بیش ترین "مکان محاصره شده در بریتانیا و یکی از جاهایی که بیش از همه به آن در جهان حمله شده، تبدیل می سازد ". [ ۱]