دچار شدن. [ دُ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) تلاقی. ملاقی شدن. برخوردن. بهم رسیدن. تصادم. ناگهان بهم رسیدن. برخوردن به ناموافقی یا امر ناملایمی : تیاس موضعی است و در آن موضع لشکر بنوعمرو با لشکر بنوسعد دچار شد و غالب آمد. ( منتهی الارب ) : گر شود مرد ره به چاه دچار به که گردد به قرض خواه چار.