دویی

معنی انگلیسی:

duality

لغت نامه دهخدا

دویی. [ دُ ] ( حامص ) اثنینیت.دوی. دو بودن. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به دوی شود.

دوتابودن، جدایی ودوگانگی، ضدیگانگی
۱ - دوتا بودن دوگانگی . ۲ - دو جهتی اختلاف .

دوتا بودن، جدایی و دوگانگی: یعنی چو من و تویی نداریم / بِه گر ز رقم دویی نداریم (نظامی۳: ۵۰۵ ).

dualism (اسم)

دوتایی، دویی، دو خداگرایی، دوتا پرستی

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید