دویم

لغت نامه دهخدا

دویم. [ دُ ی ُ ] ( عدد ترتیبی ، ص نسبی ) دویمین. هر چیز که در مرتبه دو واقع باشد. ( ناظم الاطباء ) دوم. ثانی. ( یادداشت مؤلف ). به معنی ثانی است و خلاف قاعده است چرا که یاء در اخواتش هیچ جا نیست معهذا در نظم بعضی استادان آمده است ولی صحیح دوم است. ( از آنندراج ) ( از غیاث ). و رجوع به دوم شود. || ( اِ ) وکیل و گماشته. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

دویمین . هر چیز که در مرتبه دو واقع باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس