دوگانی

لغت نامه دهخدا

دوگانی. [دُ ] ( ص نسبی ) منسوب به دوگان. دوتایی :
من از تو همی مال توزیع خواهم
بدین خاصگانت یگانی دوگانی .

منوچهری.

هزارگی دوگانی ینی دوقلو

یک نفر، دوتایی

نماز صبح ( شرح متن گلستان )

دو یکی دو تا یکی یعنی یگانه ، دو گانه . دو تا یگانه

دو مدلی