دوک نشین میلان

دوک نشین میلان در قالب پادشاهی ایتالیا یکی از کشورهای تشکیل دهنده امپراتوری مقدس روم بود که در ایتالیای شمالی قرار داشت. این دوک نشین در ۱۳۹۵ میلادی تأسیس شد و در ابتدا دارای ۲۶ شهر بود که از یک طرف به تپه های مونتفرات و از سویی دیگر به مرداب ونتو متصل بود. میلان در قرن ۱۸ میلادی توسط نیروهای اتریشی طی جنگ های جانشینی اسپانیا فتح شد و طبق پیمان بادن در ۱۷۱۴ به قلمرو امپراتوری اتریش پیوست. دوک نشین میلان تا ۱۷۹۶ تحت مالکیت اتریش باقی ماند تا این که، در این سال، توسط ارتش فرانسه به فرماندهی ناپلئون بناپارت فتح گردید و پس از پیمان کامپو فورمیو تبدیل به جمهوری سیزالپین گشت.
پس از شکست ناپلئون، کنگره وین در ۱۸۱۵ بسیاری از دولت های پیش از جنگ های ناپلئونی را احیا کرد اما میلان جزو آن ها نبود. در مقابل، قلمرو سابق آن جزئی از پادشاهی لمباردی - ونیزی شد. فرمانروای این پادشاهی جدید نیز امپراتور اتریش بود. در ۱۸۶۶، پادشاهی لمباردی - ونیزی به دست پادشاهی ساردنی فتح گشت و جزئی از پادشاهی جدید ایتالیا شد.