دوک نشین بزرگ مسکو

دوک نشین بزرگ مسکو یک شاهزاده نشین یا امیر نشین روس در اواخر قرون وسطی بود که مرکز آن شهر مسکو قبل از دوران روسیه تزاری بود. این امیرنشین در نهایت به امپراتوری روسیه در اوایل دوره مدرن تبدیل شد. امرای مسکو از نوادگان شاهزاده دانیل بودند که در تاریخ نگاری مدرن از آنان به عنوان دانیلوویچی شاخه ای از سلسله روریک ها یاد می شود. دولت مسکووی از نظر فرهنگی تحت تأثیر عناصر فرهنگی اسلاوی و بیزانسی بود.
هنگامی که مغول ها به سرزمین های روس کیف در قرن سیزدهم حمله کردند ، مسکو هنوز یک شهر کوچک در قلمرو ولادیمیر - سوزدال بود. اگرچه مغول ها مسکو را در زمستان 1238 سوزاندند و در سال 1293 آن را غارت کردند، مکان دورافتاده و جنگلی آن تا حدی امنیت را از یورش و اشغال مغول ها فراهم می کرد، در همین حال تعدادی از رودخانه ها دسترسی به دریای بالتیک و سیاه و منطقه قفقاز را ایجاد می کردند.
از این رو مسکووی ها، سوزدالی ها و سایر ساکنان توانستند سنت های اسلاوی وآیین های خود را تا حد زیادی تحت یوغ تاتار هاحفظ کنند. در ابتدا، مسکووی یک ایالت تابع اردوی زرین بود و به خان های مغول خراج می داد.
ایوان سوم ( "بزرگ" ) در طول سلطنت 43 ساله خود، دولت را بیشتر مستحکم کرد و علیه قدرت اصلی رقیب باقی مانده خود، دوک نشین بزرگ لیتوانی مبارزه کرد و تا سال 1503، قلمرو قلمرو خود را سه برابر کرد. جانشین ایوان، واسیلی سوم نیز از موفقیت نظامی برخوردار بود و اسمولنسک را در سال 1512 از لیتوانی به دست آورد و مرزهای مسکووی را تا دنیپر پیش برد. پسر واسیلی، ایوان چهارم ( "مخوف" ) در سال 1547 تاجگذاری کرد.