دوک نشین اکیتن

دوک نشین آکیتن. دوک نشین آکیتن ( اکسیتان: Ducat d'Aquitània, IPA:  ; فرانسوی: Duché d'Aquitaine , IPA:  ) یک قلمرو تاریخی ( تیول ) در نواحی غربی، مرکزی و جنوبی فرانسه کنونی در جنوب رودخانه لوآر بود، اگرچه وسعت و همچنین نام آن در نوسانات زیادی بود. در این قرون، در مواقعی بخش بزرگی از جنوب غربی فرانسه ( گاسکونی ) و مرکز فرانسه را شامل می شود.
در قرن هفتم به عنوان یک دوک نشین از فرانسه، در نهایت بازآفرینی از استان رومی Aquitania Prima Secunda بود. به عنوان یک دوک نشین، پس از فتح دوک نشین مستقل آکیتانی Waiofar تجزیه شد، و در ادامه به یک پادشاهی فرعی در امپراتوری کارولنژی تبدیل شد و در نهایت پس از پیمان وردون ( ۸۴۳ میلادی ) در فرانک باختری قرار گرفت و در قرون وسطای میانه دوباره به عنوان یک دوک نشین ظاهر شد و در قالب یک آکیتن بزرگ ( به همراه دوک نشین گاسکونی و گوین ) وفاداری خود را به پادشاهان آنژوین انگلستان متعهد شد. ادعاهای پادشاهان آنژوین انگلستان در فرانسه باعث آغاز جنگ صد ساله شد، که در آن پادشاهی فرانسه کنترل قلمروی مورد مناقشه را در دهه ۱۴۵۰ به دست آورد و بسیاری از مناطق ادغام شده مستقیماً توسط پادشاهان فرانسوی اداره می شدند.
استان رومی Gallia Aquitania در قرن پنجم تحت حکومت پادشاهی ویزیگوت قرار گرفت. در سال ۵۰۷ توسط فرانک ها تحت رهبری کلوویس یکم در نتیجه نبرد Vouillé فتح شد. در طول قرن ششم و اوایل قرن هفتم، تحت فرمان مستقیم پادشاهان فرانک بود که طبق پیمان آندلو، بین قلمروهای شیلدبرت دوم و گونترام در سال ۵۸۷ تقسیم شد. تحت حکومت کلوتار دوم، آکیتن دوباره بخشی جدایی ناپذیر از فرانک باختری بود، اما پس از مرگ کلوتار در سال ۶۲۸، وارث او داگوبرت یکم پادشاهی فرعی در جنوب آکیتن را به برادر کوچکترش شاریبرت دوم اعطا کرد. این پادشاهی فرعی، متشکل از گاسکونی و حاشیه جنوبی آکیتن، به طور معمول به عنوان آکیتن شناخته می شود و پایه تاریخی دوک نشین بعدی را تشکیل می دهد.
شاریبرت با موفقیت علیه باسک ها لشکرکشی کرد، اما پس از مرگ او در سال ۶۳۲، آنها دوباره شورش کردند، در سال ۶۳۵ توسط ارتشی که توسط داگوبرت فرستاده شده بود ( که در همان زمان مجبور به مقابله با شورش در بریتانی شد ) سرکوب شدند.
دوک نشین آکیتن به عنوان قلمروی نیمه مستقل در امپراتوری فرانک در نیمه دوم قرن هفتم، قطعاً تا سال ۷۰۰ تحت حکومت اودو کبیر خود را تثبیت کرد. اولین دوک با نام فلیکس و از حدود سال ۶۶۰ فرمانروایی کرده است. لوپوس به عنوان جانشین خود، روابط سستی با پادشاهان فرانک داشت و به طور خودمختار حکومت می کرد ( "شاهزاده" ) . [ ۱] اودو در سال ۷۰۰ جانشین لوپوس شد و پیمان صلحی با شارل مارتل امضا کرد. او در سال ۷۲۱ در نبرد تولوز بر موروها شکست سختی را وارد کرد. با این حال، شارل مارتل که به قلمروی جنوبی طمع داشت، در سال ۷۳۱ از لوآر گذشت و بخش زیادی از آکیتن را غارت کرد. اودو با فرانک ها درگیر جنگ شد، اما شکست خورد و تضعیف شده عقب نشینی کرد. اندکی پس از این نبرد، در سال ۷۳۲، موروها به واسکونیا و آکیتن تا شمال پواتیه یورش بردند و دو بار اودو را در نزدیکی بوردو شکست دادند. اودو چاره ای جز درخواست کمک از شارل مارتل و بیعت با شاهزاده فرانک نمی دید.