لغت نامه دهخدا
دوک ریسه. [ س َ / س ِ ] ( اِ مرکب ) دوکی که بدان ریسمان و طناب خیمه و جز آن تابند. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( برهان ) ( انجمن آرا ). مِفتَلَة. ( السامی فی الاسامی ) ( مهذب الاسماء ) ( دهار ) :
گر کونت از نخست چنان باد ریسه بود
آن بادِ ریسه اکنون چون دوک ریسه گشت.لبیبی.
و رجوع به دوک شود.
فرهنگ عمید
دوک، آلتی که با آن نخ می ریسند.