دوک اکیتن

دوک آکیتن. دوک آکیتن ( اکسیتان: Duc d'Aquitània: Duc d'Aquitània , فرانسوی: Duc d'Aquitaine : Duc d'Aquitaine , IPA:  ) فرمانروای منطقه قرون وسطایی آکیتن ( نباید با آکیتن امروزی اشتباه شود ) تحت سلطه پادشاهان فرانک، انگلیسی و بعداً فرانسوی بود.
به عنوان یک ایالت جانشین استان رومی گالیا آکیتانیا و پادشاهی ویزیگوت ( ۴۱۸–۷۲۱ ) ، آکیتانیا ( آکیتن ) و لانگداک ( تولوز ) قانون ویزیگوتی و قانون رومی را به ارث بردند که با هم ترکیب شده و به زنان حقوق بیشتری نسبت به هم عصران خود در سایر نقاط اروپا می دادند. به ویژه با Liber Judiciorum، که در سال های ۶۴۲ و ۶۴۳ تدوین شد و در قانون رکسوینث در سال ۶۵۳ گسترش یافت، زنان می توانستند زمین و مالکیت را به ارث ببرند و آن را مستقل از شوهران یا روابط مردانه خود اداره کنند و از اختیار خود بردارند. اموال در وصیت های قانونی در صورتی که وارث نداشتند و زنان می توانستند تا سن ۱۴ سالگی وکالت خود را داشته باشند و در دادگاه شهادت دهند و تا سن ۲۰ سالگی ازدواج خود را ترتیب دهند. [ ۱] در نتیجه، ترجیح مرد حق اولویت نخستین فرزند قانون جانشینی برای اشراف بود.
پایتخت پادشاهان مروونژی و دوک های آکیتن در تولوز بود. پادشاهان کارولنژی از پایتخت های متفاوتی استفاده می کردند که در نواحی دورتر در شمال قلمرو قرار داشتند. در سال ۷۶۵، پپین کهتر پرچم طلایی دوک آکیتن، وایفر، را در صومعه سنت مارسیال در لیموژ اعطا کرد. پپین یکم آکیتن در پواتیه به خاک سپرده شد. شارل چهارم در لیموژ تاج گذاری کرد و در بورژ به خاک سپرده شد. هنگامی که آکیتن پس از مرگ شارل سوم برای مدت کوتاهی استقلال خود را اعلام کرد، این رانولف دوم از پوآتو بود که عنوان سلطنتی را به خود اختصاص داد. در اواخر قرن دهم، لوئی پنجم در بریود تاجگذاری کرد.
روش تاجگذاری دوک آکیتن در یک اردو ( فرمول ) اواخر قرن دوازدهم از سنت اتین در لیموژ، بر اساس اردو رومی - آلمانی قبلی حفظ شده است. در اوایل قرن سیزدهم تفسیری به این دستور اضافه شد که بر لیموژ به عنوان پایتخت آکیتن تأکید می کرد. اوردو نشان داد که دوک یک ردای ابریشمی، تاج، پرچم، شمشیر، خار و حلقه سنت_والری دریافت کرده است.
• *سواتریوس ( ۴۹۳ ) ، توسط کلوویس یکم پادشاه فرانک ها در طول جنگ اول فرانسه و ویزیگوت دستگیر شد
پادشاهان مروونژی به صورت پررنگ هستند.
• کرام ( ۵۵۵–۵۶۰ )
• دزیدریوس ( ۵۸۳–۵۸۷، مشترک با بلاداست )
• بلاداست ( ۵۸۳–۵۸۷، مشترک با دزیدریوس )
• گاندوالد ( ۵۸۴/۵۸۵ )
• آستروالد ( ۵۸۷–۵۸۹ )
• سرئوس ( ۵۸۹–۵۹۲ )
• کلوتار دوم ( ۵۹۲–۶۲۹ )
• شاریبرت دوم ( ۶۲۹–۶۳۲ )
• شیلپریک آکیتانی ( ۶۳۲ )
• بوگیس ( ۶۳۲–۶۶۰ )
• فلیکس ( ۶۶۰–۶۷۰ )
• لوپوس یکم ( ۶۷۰–۶۷۶ )
• اودو کبیر ( ۶۸۸–۷۳۵ ) ، سلطنت او احتمالاً در سالهای ۶۹۲، ۷۰۰ یا ۷۱۵ آغاز شد، والدین نامشخص.
• هونالد یکم ( ۷۳۵–۷۴۵ ) ، پسر اودو بزرگ، به صومعه ای تسلیم شد.
• وایفر ( ۷۴۵–۷۶۸ ) ، پسر هونالد یکم.
• هونالد دوم ( ۷۶۸–۷۶۹ ) ، احتمالاً پسر وایفر.
• لوپو دوم ( ۷۶۸–۷۸۱ ) ، دوک گاسکونی، با حکومت شارلمانی و بستگان هونالد مخالفت کرد.