دوچله

لغت نامه دهخدا

دوچله. [ دُ چ َل ْ ل َ / ل ِ ] ( اِ مرکب ) سقفی که از دوطرف سرازیر باشد. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

نام قله ای در رشته کو های بین روستای عباس آباد و شهر میامی، که به خاطر قرار گرفتن دو قله هم اندازه در کنار هم به �دو چله یا دو چیله�معروف شده.