دوچرخه سواری تریال

دوچرخه سواری تریال رشته ای از دوچرخه سواری کوهستان است که در آن دوچرخه سوار تلاش می کند بدون اینکه پا به زمین بگذارد از مسیری با مانع عبور کند. این دوچرخه برگرفته از موتورسواری تریال، در کاتالونیا، اسپانیا به عنوان trialsín ( از trial sin motor، "موتور سیکلت تریال بدون انجین" ) الهام گرفته که توسط Pere Pi، پدر Ot Pi، یک موتورسوار قهرمان جهان در ورزش موتور تریال اختراع شده است. پدر پی از پسرش می خواست که تمرین های موتور تریالش را با تمرین روی یک دوچرخه معمولی بیاموزد.
رکاب زدن دوچرخه تریال بر روی بسیاری از موانع، چه طبیعی و چه ساخته دست بشر، یک آزمون فوق العاده برای مهارت های دوچرخه سواری است. در حال حاضر این ورزش در سراسر جهان طرفداران قوی – هرچند کم – دارد، اگرچه هنوز در درجه اول یک ورزش اروپایی است. مهارت های به دست آمده از رکاب زدن دوچرخه تریال را می توان عملاً روی هر دوچرخه ای برای تعادل استفاده کرد، به عنوان مثال ترمز کنترل شده و ایستادن در مسیر، یا حفظ تعادل روی دوچرخه بدون گذاشتن پا روی زمین. دوچرخه های تریال رقابتی با ترمزهای قدرتمند، دسته های عریض، قطعات سبک وزن، دنده های تک سرعته کم، فشار کم تایرها با لاستیک ضخیم عقب، هندسه قاب متمایز و بدون صندلی مشخص می شوند.
اصل کلی برای پیروزی در مسابقات دوچرخه سواری تریال کمترین تعداد لمس زمین با پا و خارج نشدن از محور دوچرخه و زمین نخوردن است و برندهٔ مسابقه دوچرخه سواری است که کمترین امتیاز را در پایان مسابقه داشته باشد.
در حال حاضر دو نوع قانون رسمی رقابت وجود دارد که توسط اتحادیه بین المللی UCI و BikeTrial اجرا می شود.
حداکثر امتیازی که می توان در هر بخش به دست آورد ۵ است، کمترین ( و بهترین ) امتیاز ۰ امتیاز یا «تمیز» است ( تا به اینجا دقیقاً مثل مسابقات موتور تریال ) . رایج ترین راه برای به دست آوردن یک امتیاز، قرار دادن پا بر زمین در یک مانع است. قوانین خاصی تعداد امتیازهای کسب شده در یک بخش را تشکیل میدند، به عنوان مثال، پایین گذاشتن هر دو پا یا یک دست منجر به ۵ امتیاز می شود. تجاوز از محدودیت زمانی دوره، ۵ امتیاز ( قوانین BIU ) یا یک امتیاز اضافی برای هر ۱۵ ثانیه بیش از حد مجاز ( قوانین UCI ) به همراه خواهد داشت.
در قوانین UCI, [ ۱] اگر قسمتی از دوچرخه به جز لاستیک ها با هر جسمی در مسیر برخورد کند، امتیاز منفی داده می شود. در قوانین UCI پس از آن که تعداد زیادی از مسابقات با تساوی به پایان رسید و دوچرخه سواران مجبور به دوچرخه سواری در یک بخش اضافی شدند، به این فرمت تغییر یافت. قوانین UCI همچنین به دوچرخه سواران اجازه می دهد تا در هر دو دسته گل و سنگ رقابت کنند.