دوپایه

/dopAye/

معنی انگلیسی:
two-legged, bicuspid, biped, two-legged, bicuspid

لغت نامه دهخدا

دوپایه. [ دُ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) هرچیز که دارای دو ساقه باشد. ( ناظم الاطباء ). || دوپا. || انسان. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || ( اصطلاح گیاه شناسی )چون گل نر بر گیاهی و گل ماده بر گیاهی دیگر باشد آن گیاه را دوپایه نامند، چون خرما و گزنه . ( یادداشت مؤلف ). گل های نر و گلهای ماده درختانی مانند بید و خرما که در روی پایه های مختلفی قرار گرفته اند. ( از گیاه شناسی ثابتی ص 424 ).

فرهنگ فارسی

۱ - ( صفت ) هر چیز که دارای دو ساقه باشد . ۲ - انسان .

فرهنگ عمید

ویژگی گیاهی که گل نر و گل مادۀ آن بر روی دو شاخه یا دو پایۀ جداگانه باشد.

دانشنامه عمومی

دوپایه یکی از تجهیزات کمکی در عکاسی است که کاربردی شبیه به سه پایه و تک پایه دارد، اما فقط دوپایه دارد. این وسیله برای ایجاد ثبات در عکاسی و فیلمبرداری در راستاهای عمودی و افقی به کار می رود. استفادهٔ اصلی دوپایه ها، تحمل وزن دوربین و لنز می باشد.
عکس دوپایهعکس دوپایه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

دوپایه (dioecious)
گیاهانی که در آن ها، گل های نر و ماده روی درختان مجزا، اما متعلق به همان گونه، قرار دارند. نمونۀ دو پایه بودن در درخت بید Salix دیده می شود. این ویژگی راهی برای پرهیز از خودگشنی است.

مترادف ها

bipod (اسم)
دوپایه

bicuspid (صفت)
دوپایه، دو گوشه، دو دندانه

dioecious (صفت)
دوپایه، وابسته به مگس گیران

پیشنهاد کاربران

بپرس