دوپار ابی

دوپار آبی. دوپار آبی[ نیازمند منبع] ( به انگلیسی: water dimer ) از دو مولکول آب تشکیل شده است که با پیوند هیدروژنی به هم متصل هستند. این کوچک ترین خوشه آب است. از آنجا که ساده ترین سامانه مدلی برای مطالعه پیوند هیدروژنی در آب است، هدف بسیاری از مطالعات نظری[ ۱] [ ۲] [ ۳] ( و بعداً تجربی ) بوده است که به آن «موش آزمایشگاهی نظری» گفته می شود. [ ۴]
انرژی پیوندزنی اولیه بین دو مولکول آب ۵–۶ کیلوکالری در مول تخمین زده می شود، اگرچه مقادیر بین ۳ تا ۸ بسته به روش به دست آمده است. انرژی تفکیک اندازه گیری شده به طور تجربی ( شامل اثرات کوانتومی هسته ای ) 2 ( H2O ) و 2 ( D2O ) 0. 03 ± 3. 16 kcal/mol ( ۱۳٫۲۲ ± 0. 12 kJ/mol ) [ ۵] و ۳٫۵۶ ± 0. 03 kcal/mol است. ( ۱۴٫۸۸ ± 0. 12 kJ/mol ) , [ ۶] به ترتیب. مقادیر مطابقت عالی با محاسبات دارند. [ ۷] [ ۸] فاصله O - O حالت - پایه ارتعاشی به طور تجربی در حدود Å ۲٫۹۸ اندازه گیری می شود؛[ ۹] پیوند هیدروژنی تقریباً خطی است، اما زاویه با صفحه مولکول گیرنده حدود ۵۷ درجه است. حالت - پایه ارتعاشی به عنوان دوپار آبی خطی شناخته می شود ( در شکل سمت راست نشان داده شده است ) که یک قسمت بالا کشیده است ( یعنی از نظر ثابت های دورانی[ نیازمند شفاف سازی] ، A > B ≈ C ) . دیگر پیکربندی های موردعلاقه شامل دوپار حلقوی و دوپار دوشاخه است.