دووم

لغت نامه دهخدا

دووم. [ دُ / دَ ] ( اِ ) درخت مقل. ( ناظم الاطباء ). درختی است که مقل ازرق صمغ آن درخت است. ( برهان ) ( آنندراج ). و رجوع به دوم شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس