دوو کریستیان رنه دو

دووْ، کریسْتیان رُنِه دو (۱۹۱۷-2013م)(Duve, Christian René de)
دووْ، کریسْتیان رُنِه دو
زیست شیمی دان بلژیکی، زادۀ انگلستان. با آلبرت کلود و جورج پالاد، به سبب تحقیق در زمینۀ تعیین ساختار و عملکرد اندامک های یاخته ای، به ویژه ساختار و کار لیزوزوم ها (اندامک های یاخته ای دارای آنزیم های گوارشی یاخته)، به جایزۀ نوبل پزشکی ۱۹۷۴ دست یافت. او با استفاده از روش پالاد یا سانتریفوژ افتراقی تک تک اجزای درونی یاخته های ترشحی، به ویژه نقش تک تک اندامک های یاخته ای، را در تولید آنزیم های مترشح از یاخته ها بررسی کرد. طی این پژوهش ها، اندامک های کوچک دارای غشایی معروف به لیزوزوم، را کشف کرد. این اندامک ها حاوی آنزیم هایی اند که قابلیت شکستن ساختارهای زاید درون یا بیرون یاخته را دارند. این امر برای ساخت اجزای مفید مهم است. بنابراین، لیزوزوم ها در تجدید سازمان یاخته ها و بافت ها نقش مهمی ایفا می کنند. آنچه در دستگاه عصبی و تکوین جنین رخ می دهد نمونه ای از این تجدید سازمان است. دوو در ساری زاده شد و در ۱۹۴۷، برای تحصیل پزشکی در لووَن به بلژیک رفت. در ۱۹۵۱ استاد زیست شیمی شد. در ۱۹۶۲، به نیویورک رفت و استاد زیست شیمی دانشگاه راکفلر شد. اکنون استاد بازنشسته و افتخاری دانشگاه های لووَن و راکفلر است.