امپراتوری دونگایی جنوبی ترین امپراتوری در میان سه امپراتوری کره ( اوکجه و بویو ) بود. این امپراتوری پس از سقوط جوسان کهن شکل گرفت و تا سال ۵۷ پیش از میلاد، به حیات خود ادامه داد. در این سال دونگایی به دست گوگوریو فتح شد.
دونگایی در تاریخ به عنوان خراج گذاری برای سلسله گوگوریو شناخته شده است. اما در اوایل قرن پنجم پادشاه گوآنگ گائتو بزرگ از گوگوریو دونگایی را تصرف نمود و باعث تسلط کامل گوگوریو بر بخش شمالی شبه جزیره کره و تمام منچوری شد. یک بخش کوچک از دونگای در جنوب نیز به دست دودمان شیلا افتاد.
اقتصاد دونگایی اصولا بر پایه کشاورزی و علی الخصوص پرورش کرم ابریشم و بوته شاهدانه بوده است. فستیوال موچون عمدتا برای اطمینان از یک برداشت مناسب در سال آتی برگزار می شد. کشاورزی انها در سطح روستایی به خوبی سازماندهی می شد. قوانین دونگایی مجازات های سنگینی را برای کسانی که به زمین های عمومی دست اندازی می کردند، پیش بینی کرده بود.
دونگایی خودش را با مردمان گوگوریو یکسان می پنداشت و زبان و ریشه های قومی یکسانی با مردم اوکجه و گوگوریو داشت. این موضوع نشان می دهد که دونگایی با بویو و گوچوسون نیز ریشه ی مشترکی داشت. جمعیت این سرزمین ۲۸۰ هزار خانوار ثبت شده است.
اطلاعات بسیار کمی در مورد دونگایی باقی مانده است و بیشتر اطلاعات موجود از بحث در مورد وحشی های شرقی در کتاب سه پادشاهی چینی به دست امده است. رسمی به نام موچون که فستیوالی برای عبادت آسمان ها همراه با آواز و رقص در دهمین ماه بوده است، در بعضی از منابع ذکر شده است. این رسم با فستیوال دونگ منگ در گوگوریو که در زمان مشابهی برگزار شده و با نمایش های رزمی ترکیب می شد، رابطه نزدیکی داشت. مردم ببر را به عنوان الهه می پرستیدند.
• انحلال های سده ۵ ( میلادی )
• ایالت ها و قلمروهای بنیان گذاری شده در سده ۳ ( پیش از میلاد )
• ایالت ها و قلمروهای منحل شده در سده ۵ ( میلادی )
• بنیان گذاری های سده ۳ ( پیش از میلاد )
• تاریخ ابتدایی کره
• تاریخ کره
• کشورهای پیشین در تاریخ کره
• مردمان باستانی
• تاریخ کره شمالی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدونگایی در تاریخ به عنوان خراج گذاری برای سلسله گوگوریو شناخته شده است. اما در اوایل قرن پنجم پادشاه گوآنگ گائتو بزرگ از گوگوریو دونگایی را تصرف نمود و باعث تسلط کامل گوگوریو بر بخش شمالی شبه جزیره کره و تمام منچوری شد. یک بخش کوچک از دونگای در جنوب نیز به دست دودمان شیلا افتاد.
اقتصاد دونگایی اصولا بر پایه کشاورزی و علی الخصوص پرورش کرم ابریشم و بوته شاهدانه بوده است. فستیوال موچون عمدتا برای اطمینان از یک برداشت مناسب در سال آتی برگزار می شد. کشاورزی انها در سطح روستایی به خوبی سازماندهی می شد. قوانین دونگایی مجازات های سنگینی را برای کسانی که به زمین های عمومی دست اندازی می کردند، پیش بینی کرده بود.
دونگایی خودش را با مردمان گوگوریو یکسان می پنداشت و زبان و ریشه های قومی یکسانی با مردم اوکجه و گوگوریو داشت. این موضوع نشان می دهد که دونگایی با بویو و گوچوسون نیز ریشه ی مشترکی داشت. جمعیت این سرزمین ۲۸۰ هزار خانوار ثبت شده است.
اطلاعات بسیار کمی در مورد دونگایی باقی مانده است و بیشتر اطلاعات موجود از بحث در مورد وحشی های شرقی در کتاب سه پادشاهی چینی به دست امده است. رسمی به نام موچون که فستیوالی برای عبادت آسمان ها همراه با آواز و رقص در دهمین ماه بوده است، در بعضی از منابع ذکر شده است. این رسم با فستیوال دونگ منگ در گوگوریو که در زمان مشابهی برگزار شده و با نمایش های رزمی ترکیب می شد، رابطه نزدیکی داشت. مردم ببر را به عنوان الهه می پرستیدند.
• انحلال های سده ۵ ( میلادی )
• ایالت ها و قلمروهای بنیان گذاری شده در سده ۳ ( پیش از میلاد )
• ایالت ها و قلمروهای منحل شده در سده ۵ ( میلادی )
• بنیان گذاری های سده ۳ ( پیش از میلاد )
• تاریخ ابتدایی کره
• تاریخ کره
• کشورهای پیشین در تاریخ کره
• مردمان باستانی
• تاریخ کره شمالی
wiki: دونگایی