دونالد ینکو ( به انگلیسی: Donald Yenko ) متولد ۱۹۲۷ میلادی راننده ماشینهای مسابقه ای آمریکایی و مالک نمایندگی ینکو شورولت [ ۱] بود که بیشتر بخاطر خلق کاماروی ینکو شهرت یافت که مدلی از کاماروی ساخت شورولت، اما با عملکردی عالیتر بود.
دون در تاریخ ۲۷ مه ۱۹۲۷ از فرانک و مارتا ینکو در پنسیلوانیا به دنیا آمد. او از دبیرستان بنتلیول[ ۲] فاغ التحصیل شد و به دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا رفت. سپس به عنوان یک هواشناس در نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا خدمت کرد و زمانی که به خانه اش در کانونسبورگ [ ۳] بازگشت پدرش فرانک، ینکو شورولت را گشوده بود.
ینکو شورولت واقع در کانونسبورگ، پنسیلوانیا، یکی از بزرگترین فروشگاههای ماشین اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ بود. در سال ۱۹۵۷، ینکو برای ماشینهای شورولت، نمایشگاه عملکرد دایر نمود. مشتریان میتوانستند قطعات دارای عملکرد عالی یا با کیفیت را یا سفارش دهند یا ماشین خود را بدست مکانیکهای ینکو بدهند تا آن ها را اصلاح نمایند. دون ینکو، پسر بنیان گذار نمایندگی مجاز فروش، در ابتدا، شورولت کورویر[ ۴] مجهز و سفارشی را در طی سال های ۱۹۶۵ و ۱۹۶۷ به نام ینکو استینگر[ ۵] به فروش رسانید.
وقتی شورولت کامارو در سال ۱۹۶۷ در هیاهوی اتوموبیلهای دو در وارد عرصه شد . ینکو کار اصلاح کاماروهای SS را با جایگزینی و تعویض موتور L - 78 ( قدرت: ۳۷۵ اسب بخار ) اولیه با موتور شورولت کوروت L - 72 ( قدرت: ۴۲۵ اسب بخار ) آغاز نمود و محور عقبی و سیستم تعلیق را ارتقاء داد بدین شکل ینکو کامارو[ ۶] را خلق نمود. این ماشین بحدی محبوب شد که در سال های ۱۹۶۸ تا ۱۹۶۹، ینکو از سیستم سفارش تولید دفتر مرکزی شورولت ( COPO ) استفاده نمود . او همچنین خودروههای شورولت دیگر را نیز اصلاح نمود همچون شورولت چول [ ۷] و شورولت نوا [ ۸] ، این کار را با متناسب سازی و تطبیق آن ها با موتورهای L - 72 انجام داد.
دهه ۱۹۷۰ مصادف با کاهش خودروی عضلانی[ ۹] بود که ناشی از نرخ حق بیمه بالاتر و قوانین سخت گیرانه در ارتباط با انتشار گازهای گلخانه ای بود. ینکو با زیرکی بسیار و عرضه شورولت نوا در سال ۱۹۷۰ در طرحی منحصربه فرد بر این مشکل غلبه نمود. بجای قراردادن یک موتور بزرگ ۴۲۷ اینچ مکعبی، آن ها در این مدل ویژه، کارخانه جنرال موتورز را متقاعد ساختند تا موتوری کوچک اما پرقدرت با ( حجم: ۳۵۰ اینچ مکعب قدرت: ۳۶۰ اسب بخار ) را قرار دهد که هم کاماروی جدید Z - 28 و هم شورولت کوروت LT - 1 دارای آن بودند. بعلاوه، ینکو دوس[ ۱۰] جدید همانطور که شناخته شده بود، دارای سیستم تعلیق وسیعتر، جعبه دنده ای با قدرت انتقال بالاتر و محور عقبی ارتقاء یافته تری بود و دارای نوارها، علامات و نشانهای زنده و پرنشاط و برچسبهای داخلی متنوعی بود. مدتی بعد در همان دهه، ینکو شروع به اصلاح قسمتهایی در شورولت وگا[ ۱۱] همچون منحرف کننده هوا ( اسپویلر ) [ ۱۲] ، توربوشارژر[ ۱۳] و طرحهای گرافیکی نمود. بعلت وجود مشکلات با گواهینامه آژانس حفاظت محیط زیست ایالات متحده آمریکا، او فقط شورولت وگا اصلاح شده را بدون توربوشارژر بفروش رسانید. در عوض، توربوشارژر در نمایندگی مجاز فروش ینکو، به طور جداگانه، بفروش می رسید. در سال ۱۹۷۲، ینکو فروش ماشینهای اصلاح شده را متوقف ساخت و شروع به انتشار کاتالوگ عملکرد قطعات از اصلاحات تزئینی تا اصلاحات موتور نمود. یکی از این محصولات قابل توجه، موتور ZL - 1 ( قدرت:۴۳۰ اسب بخار ) بود که او آن ها را تحت اجازه از طرف شورولت تولید نمود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدون در تاریخ ۲۷ مه ۱۹۲۷ از فرانک و مارتا ینکو در پنسیلوانیا به دنیا آمد. او از دبیرستان بنتلیول[ ۲] فاغ التحصیل شد و به دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا رفت. سپس به عنوان یک هواشناس در نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا خدمت کرد و زمانی که به خانه اش در کانونسبورگ [ ۳] بازگشت پدرش فرانک، ینکو شورولت را گشوده بود.
ینکو شورولت واقع در کانونسبورگ، پنسیلوانیا، یکی از بزرگترین فروشگاههای ماشین اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ بود. در سال ۱۹۵۷، ینکو برای ماشینهای شورولت، نمایشگاه عملکرد دایر نمود. مشتریان میتوانستند قطعات دارای عملکرد عالی یا با کیفیت را یا سفارش دهند یا ماشین خود را بدست مکانیکهای ینکو بدهند تا آن ها را اصلاح نمایند. دون ینکو، پسر بنیان گذار نمایندگی مجاز فروش، در ابتدا، شورولت کورویر[ ۴] مجهز و سفارشی را در طی سال های ۱۹۶۵ و ۱۹۶۷ به نام ینکو استینگر[ ۵] به فروش رسانید.
وقتی شورولت کامارو در سال ۱۹۶۷ در هیاهوی اتوموبیلهای دو در وارد عرصه شد . ینکو کار اصلاح کاماروهای SS را با جایگزینی و تعویض موتور L - 78 ( قدرت: ۳۷۵ اسب بخار ) اولیه با موتور شورولت کوروت L - 72 ( قدرت: ۴۲۵ اسب بخار ) آغاز نمود و محور عقبی و سیستم تعلیق را ارتقاء داد بدین شکل ینکو کامارو[ ۶] را خلق نمود. این ماشین بحدی محبوب شد که در سال های ۱۹۶۸ تا ۱۹۶۹، ینکو از سیستم سفارش تولید دفتر مرکزی شورولت ( COPO ) استفاده نمود . او همچنین خودروههای شورولت دیگر را نیز اصلاح نمود همچون شورولت چول [ ۷] و شورولت نوا [ ۸] ، این کار را با متناسب سازی و تطبیق آن ها با موتورهای L - 72 انجام داد.
دهه ۱۹۷۰ مصادف با کاهش خودروی عضلانی[ ۹] بود که ناشی از نرخ حق بیمه بالاتر و قوانین سخت گیرانه در ارتباط با انتشار گازهای گلخانه ای بود. ینکو با زیرکی بسیار و عرضه شورولت نوا در سال ۱۹۷۰ در طرحی منحصربه فرد بر این مشکل غلبه نمود. بجای قراردادن یک موتور بزرگ ۴۲۷ اینچ مکعبی، آن ها در این مدل ویژه، کارخانه جنرال موتورز را متقاعد ساختند تا موتوری کوچک اما پرقدرت با ( حجم: ۳۵۰ اینچ مکعب قدرت: ۳۶۰ اسب بخار ) را قرار دهد که هم کاماروی جدید Z - 28 و هم شورولت کوروت LT - 1 دارای آن بودند. بعلاوه، ینکو دوس[ ۱۰] جدید همانطور که شناخته شده بود، دارای سیستم تعلیق وسیعتر، جعبه دنده ای با قدرت انتقال بالاتر و محور عقبی ارتقاء یافته تری بود و دارای نوارها، علامات و نشانهای زنده و پرنشاط و برچسبهای داخلی متنوعی بود. مدتی بعد در همان دهه، ینکو شروع به اصلاح قسمتهایی در شورولت وگا[ ۱۱] همچون منحرف کننده هوا ( اسپویلر ) [ ۱۲] ، توربوشارژر[ ۱۳] و طرحهای گرافیکی نمود. بعلت وجود مشکلات با گواهینامه آژانس حفاظت محیط زیست ایالات متحده آمریکا، او فقط شورولت وگا اصلاح شده را بدون توربوشارژر بفروش رسانید. در عوض، توربوشارژر در نمایندگی مجاز فروش ینکو، به طور جداگانه، بفروش می رسید. در سال ۱۹۷۲، ینکو فروش ماشینهای اصلاح شده را متوقف ساخت و شروع به انتشار کاتالوگ عملکرد قطعات از اصلاحات تزئینی تا اصلاحات موتور نمود. یکی از این محصولات قابل توجه، موتور ZL - 1 ( قدرت:۴۳۰ اسب بخار ) بود که او آن ها را تحت اجازه از طرف شورولت تولید نمود.

wiki: دونالد ینکو